رفرنس نویسی یکی از مهمترین قسمت های نگارش آثار می باشد چرا که رعایت نکردن اصول آن سرقت ادبی تلقی می شود و اعتبار آثار زیرسوال می رود.
در هنگام نگارش مقاله یا کتاب لازم هست از آثار افراد دیگری نیز استفاده گردد ؛ برای استفاده از این آثار حتما باید به نویسندگان آن ارجاع داده شود. ارجاع دادن به آثار دیگران وجه علمی و تحقیقی دارد که نشانگر مطالعه و تسلط محقق به مطالعات پیشین می باشد.
به سه طریق می توان داخل متن به آثار دیگران ارجاع داد.
روش نویسنده-تاریخ: در این روش، مستقیما در جایی از متن که به منبع اشاره می شود، نام نویسنده و سال انتشار کار او را ذکر می گردد. به استثنای روش MLA، که از سیستم نویسنده-عددصفحه استفاده می شود.
روش عددی: در این روش، عدد مربوط به هر منبع در لیست مرجع نوشته می شود و هرجایی در متن که خواستید به آن منبع خاص اشاره کنید فقط عدد مربوط به آن را ذکر می کنید.
روش نشانه گذاری: منبع (به شکل اختصاری) در پاورقی یا ته نوشت آورده می شود.
انواع رفرنس ها |
روش ارجاع دهی |
APA |
نویسنده-تاریخ |
هاروارد |
نویسنده-تاریخ |
ونکوور |
عددی |
شیکاگو A |
نشانه گذاری |
شیکاگو B |
نویسنده-تاریخ |
OSCOLA |
نشانه گذاری |
MLA |
نویسنده-عدد صفحه |
IEEE |
عددی |
Turabian |
نشانه گذاری |
Turabian |
نویسنده-تاریخ |
AMA |
عددی |
ACS |
عددی، نویسنده-عدد صفحه و نشانه گذاری |
NLM |
عددی |
AAA |
عددی |
APSA |
نویسنده-تاریخ |
ABNT |
عددی، نویسنده-تاریخ |
در این بخش تمام منابعی که داخل متن نوشته شده اند باید بصورت کامل و مطابق روش های مدنظر (ونکوور, ای پی ای و ...) در آخر متن هم قرارداده شوند, همچنین تمامی منابع باید براساس حروف الفبا چیده شوند.
این یکی از پرکاربرد ترین رفرنس نویس هاست که چه در کتاب و چه در مقاله قابل استفاده می باشد .
رفرنس نویسی به روش apa در مورد مجلات شامل موارد زیر میشود:
نام نویسنده یا نویسندگان
تاریخ انتشار مقاله
نام مقاله
نام مجله (با فونت خمیده یا همان italics)
Volume مجله (با فونت خمیده)
Issue مجله (با فونت غیر خمیده )
حدود صفحات مجله
DOI
رفرنس نویسی به روش apa در مورد کتابها شامل موارد زیر میشود:
نام نویسنده یا نویسندگان
تاریخ چاپ کتاب
عنوان کتاب (با فونت خمیده)
محل چاپ کتاب
ناشر
ﺭﻓﺮﻧﺲ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﺎﻻﻧﻮﻳﺲ (Superscript) ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ.
ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺭﻓﺮﻧﺲ ﻫﺎ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻛﺎﻣﺎ (،) ﻳﺎ ﻧﻘﻄﻪ (.) ﻳﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻛﻮﻟﻮﻥ (,) ﻭ ﺳﻤﻲ ﻛﻮﻟﻮﻥ (؛) ﻣﻲ ﺁﻳﻨﺪ.
ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺭﻓﺮﻧﺲ ﻫﺎ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ.
ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﻳﻚ ﺭﻓﺮﻧﺲ ﺩﺭ ﺩﻭ ﻗﺴﻤﺖ ﺍﺯ ﻣﺘﻦ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺭﻓﺮﻧﺲ ﺍﺻﻠﻲ ﻣﺠﺪﺩﺍ ﺫﻛﺮ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻧﻴﺎﺯﻱ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻥ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺟﺪﻳﺪ ﻧﻴﺴﺖ.
ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺩﻭ ﺭﻓﺮﻧﺲ ﺑﺮﺍﻱ ﻳﻚ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺪﻧﻈﺮ ﺍﺳﺖ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺭﻓﺮﻧﺲ ﺩﺭ ﺟﻠﻮﻱ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ.
ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺭﻓﺮﻧﺲ ﺑﺮﺍﻱ ﻳﻚ ﻣﻄﻠﺐ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ ﺩﺭ ﺟﻠﻮﻱ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺤﺪﻭﺩﺓ ﺭﻓﺮﻧﺲ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ.
ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ ﺍﺯ ﺭﻓﺮﻧﺲ ﻫﺎﻱ ﻣﺘﻮﺍﻟﻲ ﻭ ﻏﻴﺮﻣﺘﻮﺍﻟﻲ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻬﺎﻱ ﻣﺘﻦ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ، ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺭﻓﺮﻧﺲ ﻣﻨﻔﺮﺩ ﻭ ﻣﺤﺪﻭﺩه ﺳﺎﻳﺮ ﺭﻓﺮﻧﺲ ﻫﺎ ﺫﻛﺮ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ.
جمله ای که از یک منبع مشخص گرفته شده است، در داخل براکت با شماره به منبع ارجاع داده می شود. دقت نمایید که شماره ارجاع دهی در آخر جمله قرار داده می شود و نقطه پایان جمله پس از ارجاع قرار می گیرد.
تمامی ارجاعات به یک منبع در کل متن، فقط با یک شماره یکسان ارجاع داده می شود.
هنگامی که لازم باشد به صورت همزمان به چند منبع ارجاع داده شود، شماره آنها در داخل یک براکت قرار گرفته و با کاما جدا می شود. و اگر شماره آنها پشت سر هم باشد، یک خط منها بین شماره اول و آخری قرار داده می شود. مثل: [1,3,5] یا [5-1].
مرجع دهی درمتن باید بترتیب از ۱ و فصل اول شروع شود. صفحات قبل از فصل اول مرجع نمی گیرد. در صورتیکه در ادامه متن مجددا نیاز به مرجعی دارید که قبلا استفاده شده است، همان شماره قبلی را استفاده کنید.
شماره مرجع پس از یک فاصله در کروشه قرار می گیرد. اگر در وسط جمله باشد، مجددا یک فاصله بعد از کروشه نوشته می شود. اگر در آخر جمله باشد، بدون فاصله بعد از کروشه نقطه گذاشته می شود.
معمولا نیازی به درج نام نویسنده در متن نیست مگر تاکید خاصی باشد.
از بکار بردن لقب ها مانند دکتر، پروفسور و یا آقای … خودداری نمائید.
چنانچه مایل بودید نام نویسنده مرجع را در متن بیاورید و در صورتیکه حداکثر دو نفر باشند، نام هر دونویسنده را را بنویسید. ولی اگر بیش دو نفر هستند، فقط نام نویسنده اول و همکاران “et al.” را ذکر کنید.
برای مرجع دهی به یک مقاله نیازی نیست که در متن بنویسید “ [in reference [25 …بلکه می توانید بنویسید “[in [25…”