ویراستار و ویراشگر مقالات علمی خودتان باشید . مقالاتتان را به درستی ویرایش نمایید و آماده پذیرش و چاپ در مجلات ISI شوید .

قبل از ارسال مقالات علمی خود به مجلات معتبر داخلی و خارجی باید از صحت ساختار و دستور نگارشی آن مطمئن باشید باید مقالاتتان از نظر فنی مورد ویرایش قرار دهید تا مناسب و آماده ارسال برای مجلات گردد درغیر این صورت از جانب مجله رد می شود و یا اصلا مورد داوری قرار نمی گیرد .

مقاله ای که به صورت حرفه ای ویراستاری شود شانس بالاتری برای پذیرش دارد.

ویرایش:

ویرایش به معنی بازبینی و یافتن تمامی عیوب مقاله و یا نوشته است .

ویرایش ، یک واژه ی فارسی است که در برابر کلمه ( Editing ) انگلیسی نهاده شده است و بیشتر دست اندرکاران نشر کتاب و مجلات آن را پذیرفته اند. ویرایش از لحاظ دستوری اسم مصدر است و مصدر آن ویراستن است و معناهای مختلف آن در فرهنگ معین ذیل کلمه پیراستن آمده است.

ویراستار:

برای عمل ویرایش کردن، مصدر ویراستن به کار گرفته است و عامل آن ویراستار یا ویرایشگر نام گرفته است. برای روشن شدن موضوع، ویرایش را از دیدگاه های گوناگون مورد بررسی قرار می دهیم.

منظور از اینکه چگونه ویرایش یک مقاله را انجام دهیم ؟ این است که چه نکاتی باید مورد ویرایش قرار گیرد و چه نوع ویرایشی .

ویرایش به سه نوع : ویرایش فنی و یا ساختاری ، ویرایش تخصصی و ویرایش بومی تقسیم بندی می شود .

ویرایشی که مد نظر ما است ویرایش فنی و ساختاری مقاله است . منظور از ویرایش فنی به کارگیری قواعد رسم الخط، نشانه های فصل، پاراگراف بندی، تنظیم ارجاعات، یک دست کردن ضبطها و اصطلاحات، مشخّص کردن عناوین یا واژه ها و عبارات و اصطلاحات، به دست دادن ضبط لاتینی نام ها یا معادل فرنگی اصطلاحات فنّی، تعیین محلّ تصاویر و اشکال و جدول ها، مراعات شیوه های مناسب برای معرفی مشخّصات کتاب شناسی، تهیه ی فهرست مندرجات، فهرست تفصیلی، واژه نامه و فهرست های دیگر. تنظیم صفحه ی عنوان و صفحه ی حقوق، اعراب گذاری های لازم، تبدیل مقیاس ها و سنوات.

اقسام مختلف انجام ویرایش فنی

نشانه گذاری :

از مهم ترین موارد توجه در ویرایش فنی رعایت، متناسب و درست نشانه گذاری است. هر نوشته ای فاقد نشانه های سجاوندی باشد. به دشواری خوانده می شود و قدرت ایجاد ارتباط با خواننده را از دست می دهد. نوشته ی بدون ویرایش ممکن است به چند شکل متفاوت خوانده شود. در نوشتار به دلیل آن که مکث و تکیه و آهنگ را نمی توان با حروف الفبا منعکس کرد، از نشانه های سجاوندی استفاده می کنیم. این نشانه ها بخش های مختلف کلام را به جمله و گروه تقسیم می کنند و روابط اجزای جمله را برای خواننده روشن می سازند.

علایم نگارشی :

– تکیه ها و آهنگ کلام نوشته را رعایت کنیم.

– نوشته ها را با سرعت و دقت و به راحتی بخوانیم.

– مفهوم نوشته ها را به خوبی دریابیم.

شیوه ی خط فارسی :

یک دست کردن شیوه ی خطّ فارسی ضرورتی است که مدت هاست به عنوان اصلی ترین موضوع فرهنگستان زبان فارسی مورد توجه است. رعایت این یک دستی، در سهولت خواندن متن ها کمک شایانی به خواننده خواهد نمود. یکی از موارد جدا نویسی است. با جدا نویسی کلمات و رعایت قواعد شیوه ی املا از چند گانگی پرهیز می شود و در نتیجه کا ر انتقال پیام آسان تر می گردد.