کپی برداری ار ایده های فرد دیگر به طوریکه شخص وانمود کند این ایده ها و اثار متعلق به خودش است یک سرقت علمی به حساب می‌آید. شاید می‌توان گفت این کار بیشتر از یک سرقت است زیرا باعث میشود آثار نویسنده اصلی از اعتبار بیوفتد. نویسندگانی که سرقت علمی میکنند نقض قانون کرده و مشمول مجازات میشوند.
Plagiarism از کلمه لاتین " plagiarius " به معنای "آدم ربایی" که کودکی را ربوده است. کلمه سرقت علمی در فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد در سال 1621 وارد شده است. Plagiarism توسط دائرالمعارف بریتانیکا به عنوان "کپی گرفتن از نوشته های شخص دیگر و نامیدن آنها به اسم خود" تعریف شده است. این یک عمل جعل است و به آن کلاهبرداری گفته می شود که جرم جدی است و باعث نقض قوانین حق چاپ میشود . صداقت در عمل علمی و نشر امری ضروری است. انجمن جهانی ویراستاران پزشکی (WAME) سرقت ادبی را اینگونه تعریف می کند: "استفاده از ایده ها و کلمات منتشر شده یا منتشر نشده دیگران (یا مالکیت معنوی دیگر) بدون انتساب یا اجازه و ارائه آنها با عنوان جدید است نه به دست آمده از منبع موجود"
در سال 1999 ، کمیته اخلاق نشر (COPE) ادعای سرقت ادبی را اینگونه تعریف کرد: "Plagiarism از استفاده بی رویه از ایده های منتشر شده و منتشر نشده دیگران" شامل اعطای تحقیق برای ارسال به زیر نویسندگی یک مقاله پیچیده ، گاه به زبانی متفاوت است. . ممکن است در هر مرحله از برنامه ریزی ، تحقیق ، نوشتن یا انتشار رخ دهد. که این مورد برای نسخه های چاپی و الکترونیکی صدق می کند."
دلایل زیادی وجود دارد که اشخاص روش سرقت علمی را انتخاب میکنند
هیچکدام از این موارد بالا دلایل قابل قبول برای سرقت علمی، نیستند. کسانی که برای اقدام به سرقت علمی تصمیم می گیرند ، خود را نسبت به تکالیف که بر عهده ی آن ها گذاشته شده برتر میدانند.
سرقت علمی کلمات کلیدی: وقتی فرد سخنان شخص دیگری را به اسم خودش منتشر میکند، بدون آنکه حتی نامی از آن شخص برده باشد. کپی و چسباندن از یک مقاله منتشر شده بدون ارجاع ، نوعی از سرقت علمی کلمه ای است. به طور معمول ، در بخش مقدمه و بحث نسخه های نسخه دیده می شود.
سرقت علمی patchy: در این نوع سرقت علمی، کلمات کپی نمی شوند، بلکه فرد کلمات خود را در عقاید و نظرات شخص دیگری ادغام میکند. این نوع کپی کردن را روش patchy می گویند.
سرقت علمی تغییر در کلمات: اگر فرد بخشی از دستنوشت شخص دیگر را به قول خودش بازنويسی كند، آن را تغییر در کلمات می گويند. تغییر چند کلمه از جملات اصلی باعث نمی شود که آن نوشته متعلق به شما شود. از این رو باید قسمت های بازنویسی شده به درستی ارجاع داده شود. در صورت عدم ارجاع، فرد مرتکب سرقت ادبی شده.
سرقت علمی از خود: "انتشار دوباره اطلاعاتی که فرد قبلاً منتشر کرده است قابل قبول نیست زیرا باعث آسیب به سوابق علمی می گردد." هر چه تعداد مقالات نویسندگان زیاد باشد به سود آن هاست. به همین خاطر برخی از نویسندگان با سرقت علمی از خود میخواهند تعداد مقالات خودشان را افزایش دهند. راگ سرقت علمی از خود، را طبقه بندی کرد و به چهار دسته تقسیم کرد: انتشار تکراری، انتشار افزایشی ، انتشار بخشی و بازیافت متن.
🔼انتشار تکراری: وقتی یک نویسنده نسخه خطی یکسان یا تقریبا یکسان (همان داده ها، نتایج و بحث) را به دو مجله مختلف ارسال می کند ، آن را به عنوان انتشار مضاعف در نظر گرفته می شود. مطابق دستورالعمل های COPE، این یک تخلف است و ویرایشگر می تواند طبق نمودار COPE اقدام کند.
🔼انتشار افزوده: اگر نویسنده داده های جدیدی را به کار خود که قبلاً منتشر شده است اضافه کند و عنوان را تغییر دهد، هدف تحقیق را اصلاح کند و نتایج را مجدداً محاسبه کند و به چاپ اضافه کند. نرم افزارهای تشخیص Plagiarism معمولاً آن را انتخاب نمی کنند زیرا با کلمه مشابه نیست. این سرقت علمی یک نوع سرقت علمی فنی تلقی می شود ویراستار ممکن است سه موقعیت زیر را در هنگام انتشار در نظر بگیرد: اگر نویسنده به کارهای قبلی خود مراجعه کند. اگر "روش‌ها" به هر شکل دیگری قابل نوشتن نیستند و اگر نویسنده به وضوح اظهار داشته باشد که نسخه جدید شامل داده های انتشار قبلی نیست.
🔼انتشار بخش: همچنین این روش به نام انتشار "برش سالم" هم نامیده می شود. در این حالت، فرد دو یا چند مقاله از کار اصلی و تحقیق خود استخراج می کند. تشخیص مقالاتی که با برش سالم نوشته شده اند، دشوار است و معمولاً توسط داوران یا خوانندگان بررسی می شوند. تصمیم در مورد چنین نسخه خطی روی شانه ی ویرایشگر است. در این حالت از نویسنده خواسته می شود كه به طور منطقی ار تباط بین کار اصلی خود و نسخه ها با برش سالم خود را توضیح دهد.
🔼بازیافت متن: اگر نویسنده قسمت های طولانی از متن خود که قبلاً منتشر شده است در نسخه جدید خود استفاده کند، آن را بازیافت متن می نامند. که با استفاده از نرم افزار ادبیات قابل شناسایی است.و طبق دستورالعمل های COPE می توان آن را کنترل کرد.
سرقت علمی سایبری: "کپی یا بارگیری همه یا بخشی از مقاله ها، مقاله های تحقیقاتی و ایده ها از طریق اینترنت و عدم انتساب مناسب ،که یک کار غیر اخلاقی است و در دامن سرقت علمی در فضای مجازی قرار دارد"
سرقت علمی تصویر: استفاده از تصویر یا فیلم بدون دریافت مجوز مناسب یا ارائه استناد مناسب ، سرقت علمی است.
به طور کلی تشخیص سرقت علمی دشوار است ، اما فناوری اطلاعات وب سایت‌های معدودی را در اختیار شما قرار داده است که می توانند سرقت ادبی را تشخیص دهند. تعداد کمی از آن ها، www.turnitin.com ،www.plagiarism.org و غیره هستند. علاوه بر این، داوران و خوانندگان آگاه و مراقب می توانند به دلیل آشنایی با مطالب منتشر شده در حوزه های مختلف، آن ها را تشخیص دهند. برای اینکه به سرقت علمی دچار نشویم می توانیم از راه حل پارافریز کردن استفاده بکنیم.
توجه کنید که برای جلوگیری از سرقت علمی باید متنتان با مهارت بسیار زیاد پارافریز شود. شما میتوانید این کار را با خیال راحت به کارشناسان مجرب ما بسپارید. موسسه اشراق این افتخار را دارد که با کارکنانی با سطح علمی کارشناسی ارشد و دکتر ا در بسیاری از زمینه های علمی تحقیقاتی فعالیت کند و به عنوان یکی از برترین موسسات کشور انتخاب شود که با بسیاری از موسسات عالی کشور نظیر دانشگاه ها، ادارات، شرکت ها و ... همکاری میکند. فقط کافیست شما به ما اعتماد کرده و از طریق یکی از راه های ارتباطی موسسه اشراق با ما ارتباط برقرار کنید و در کمترین زمان و به بهترین شکل ممکن حاصل اعتماد خود را ببینید فقط کافیست یک بار امتحان کنید!
✅فرمت بندی مقاله در کمترین زمان
اینستاگرام
تلگرام