همانطور که مستحضر هستید به تازگی بحث سرقت علمی محققین بازتاب گسترده ای در جهان داشته است. و هر محققی کم و بیش با این مساله روبه رو شده است و گاها در دام آن افتاده است و یا مورد ظلم و اجهاف سایر محققان قرار گرفته است و نتایج چندین ساله اش مورد دستبرد قرار گرفته است .

از این رو است که در مجلات ISI در زمان سابمیت مقاله ؛ سردبیران پس از دریافت مقاله و قبل از داوری ، مقاله را مورد آزمون قرار می دهند تا از اصالت و ناب بودن مقاله باخبر شوند .

مجلات ISI با استفاده از نرم افزار تشخیص سرقت علمی ( plagiarism ) مقاله را مورد سنجش و آزمون قرار می دهند . و در صورتی که محقق در زمان نگارش مقاله خود ، بخشی از آن را از مقالات سایرین کپی کرده باشد ، مشخص شده و ضمن اعلام آن ، مقاله را ریجکت می کنند . این عمل علاوه بر رد مقاله علمی بازخوردهای دیگری از جمله بدبینی مجلات ISI نسبت به مقالات ارسالی از سوی پژوهشگران ایرانی ، زیر سوال رفتن اعتبار و ارزش علمی کشور ، اتهام سارق ادبی و علمی به پژوهشگران و محققان را در بر دارد . به منظور جلوگیری از ایجاد این پیامدها و تلاش در رشد و افزایش هرچه بیشتر اعتبار علمی سرزمینمان و همچنین شناساندن پژوهشگران و محققان حقیقی به جهانیان علم و اندیشه ، باید قوانینی وضع شوند تا دانشجویان و پژوهشگران خاطی دیگر در صدد انجام چنین کارهایی بر نیایند و همچنین درس عبرتی برای سایرین شوند تا پا در این فرایند غیر اخلاقی نگذارند.

سرقت علمی به هر نحوی اعم از سهوی و عمدی بودنش و به هر دلیلی کاری غیر قانونی و غیر اخلاقی می باشد . از این روست که قوانین و اصولی را به منظور پیشگیری از ایجاد سرقت علمی از جانب ناشران اعلام شده است .

منشور اخلاقی در انتشارات علمی

۱- پژوهش عبارت است از «آزمودن فرضیاتی در مورد ارتباط احتمالی پدیده‌های طبیعی که به روشی نظام‌مند، کنترل شده، تجربی و دقیق انجام می‌شود». یافته‌های تحقیقات پزشکی به دلیل تأثیر زیاد بر زندگی مردم و سلامت جوامع از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند به همین دلیل اطمینان از صحت داده‌ها و آنالیزهایی که به عنوان یک تحقیق پزشکی ارائه می‌شود، اهمیت بسیاری دارد.

۲- مطابق بیانیه هلسینکی و دیگر بیانیه‌های شناخته شده، تأیید اخلاقی جزء اصلی تمامی پژوهش‌هایی است که بر روی انسان‌ها، پرونده‌های پزشکی، بافت انسانی بی نام یا حیوانات زنده انجام می‌گیرد. چنین تأییدی باید توسط کمیته‌های اخلاقی متناسب انجام گیرد. تأییدیه کمیته اخلاقی ذی‌صلاح باید در متن مقاله ذکر شود. جزئیات رضایت بیماران و سایر مسائل مرتبط نیز باید به روشنی در پروپوزال پژوهشی و به صورت خلاصه در نتایج مطالعه توضیح داده شود.

۳- تمامی مسؤولیت هر مطلب منتشر شده، شامل صحت و اعتبار تمامی مطالب آن، از جمله مطالب مربوط به اخلاق در پژوهش بر عهده نویسنده (نویسندگان) است. به طور کلی نویسندگان باید به اندازه کافی در نگارش مقاله شرکت داشته باشند تا بتوانند مسؤولیت تمامی (یا حداقل بخشی) از محتویات مقاله را برعهده بگیرند.نویسنده مسؤول کسی است که مسؤولیت تیم تحقیقاتی و صحت کل کار را می‌پذیرد.

۴- « مطالعات چاپ شده نیاز به تکرار ندارند » به همین دلیل، انتشار یا ارسال مجدد یا همزمان تمام یا بخشی از یک مقاله قبلاً چاپ شده یا ارسال شده به یک مجله، قابل قبول نیست. استثناهای این مورد شامل انتشار خلاصه‌ای از پژوهش برای سمینار یا کنگره یا چاپ و انتشار پژوهش به زبان‌های دیگر است.

۵- نویسندگان یک مقاله با انتشار آن ادعا می‌کنند که محتویات علمی و ادبی مقاله، منتج از فعالیت علمی خودشان است. استفاده از نظرات یا جملات دیگران تحت عنوان نتایج یک پژوهش اصیل بر خلاف اخلاق علمی است و تخلفی جدی محسوب می‌شود که سرقت ادبی یا Plagiarism نام دارد.

۶- جعل قسمتی یا تمام یافته‌های پژوهش (داده سازی)، دستکاری عمدی در داده‌ها یا آنالیزها (گمراه کردن)، یا گزارش روش‌هایی که در واقع از سوی محققین به کار نرفته‌اند، نمونه‌هایی از تقلب علمی هستند.

۷- انتظار می‌رود مجلات دانشگاه در هنگام دریافت مقاله، موارد ذیل را از نویسنده (نویسندگان) ‌خواستار شوند:

اعطای حق چاپ مقاله به مجله مربوطه
اعلام صریح مؤلفین مبنی بر صحت و اصالت مقاله و اینکه مقاله از نوشتار دیگری کپی برداری نشده، در مجله دیگری چاپ نشده و یا برای چاپ ارسال نشده و نخواهد شد.

۸- در صورتی که پس از رسیدگی موضوع تخلف احراز شود، کمیته اخلاق دانشگاه مراتب را به مراجع صلاحیت‌دار (مانند هیأت ممیزه) ارجاع خواهد نمود.

با مطالعه آنچه که در قالب منشور اخلاقی از جانب ناشران بیان شده است ، باید از سرقت علمی پرهیز نماییم و با آن مبارزه نماییم .

اصل پذیرش مقاله در مجلات ISI جدید و نو بودن آن است . و به هیچ عنوان مقالاتی که به نتایج علمی جدید دست نیافته اند را قبول نمی کنند. همانند آنچه که در منشور اخلاقی گفته شد که مطالبی که قبلا چاپ شده اند و مورد مطالعه قرار گرفته اند دیگر نیاز به چاپ مجدد ندارند .

برای جلوگیری از تقلب های علمی در مقالاتی که برای مجلات ISI ارسال می گردند ، که طبق قوانین خود پیگردهای قانونی بسیار سختگیرانه ای دارند از جریمه های نقدی گرفته تا لغو مدارک تحصیلی و علمی ؛ همچنین پیامدهای آنان صرفا گریبان گیر فرد نمی باشد بلکه دامان کشور پژوهشگر را نیز می گیرد ، باید دست به کار شویم و تلاش مضاعف نماییم .

یکی از موسساتی که در این زمینه تلاش های بی شماری انجام داده است و حفظ آبروی پژوهشگران و نیز حمایت از پژوهشگران مورد سرقت قرار گرفته از دغدغه های فکری آن است ؛ موسسه اشراق می باشد . موسسه اشراق توانسته است به این موفقعیت دست یابد که با کمک کارشناسان خبره خود و همچنین نرم افزار مورد استفاده در مجلات ISI به کشف و رفع سرقت های علمی موجود در مقالات علمی ISI بپردازد و پس از تصحیح و رفع این مسائل مقالات را با افتخار و اطمینان تمام جهت چاپ به مجلات ISI ارسال نمایند.