موسسات علمی بین المللی و از جمله موسسه ISI با ارائه چارچوب مورد قبول و شاخص هایی چون IF , JIF ,JRK به ارزیابی و اندازه گیری مجله ها می پردازند.
موسسه علمی ISI برای ارزیابی و اندازه گیری اهمیت و رتبه هر یک از مجله های تحت پوشش فهرست نویسی خود، سه شاخص (IF,JIF,JRK) را درنظر گرفته است که در ادامه به بررسی هر کدام از این شاخص ها می پردازیم.
ضریب تاثیر یا فاکتور تاثیر(IF) کاربردی ترین شاخص می باشد و امروزه به طور گسترده ای در درجه بندی و ارزیابی مجله ها مورد استفاده قرار می گیرد. تعداد ارجاعات به مقاله های منتشر شده در دو سال قبل تقسیم بر تعداد مقاله های منتشر شده در دو سال اخیر است. در مواردی فاکتور تاثیر مجله به طور میانگین (که معدل فاکتور تاثیر در طول دوران فهرست شدن آن مجله در ISI می باشد) نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
موسسه اطلاعات علمی (ISI) در پایان هرسال، فاکتور تاثیر IF را برای ارزیابی تمامی مجله های تحت پوشش خود محاسبه کرده و گزارش می کند. JIF ، میانگین فاکتورهای IF مجله در طول فعالیت مجله در ISI است. برای محاسبه JIF هر مجله:
فاکتورهای تاثیر در همه سال ها با هم جمع و سپس بر تعداد سال های موجودی فاکتور تاثیر مجله تقسیم می شود که هر ساله توسط آی اس آی ارائه می شود. علاوه براین میانگین انحرافات مطلق فاکتورهای تاثیر سالانه از مقدار JIF نیز تعیین می شود تا افت و خیزهای مجله برای بهبود آن مشخص شود.
در پایان هر سال، مجله های مربوط به یک موضوع یا محتوای خاص براساس میانگین فاکتور تاثیر مجله (JIF) ردیف بندی می شوند. مجله با بیشترین JIF در صدر جدول (و با شماره یک) مشخص می شود و مجله با کمترین JIF در انتهای جدول قرار می گیرد. درجه بندی مجلات (JRK) بین صفر و یک تغییر می کند. وقتی برای مجله ای در موضوع خاص یک باشد بدان معنی است که آن گرایش خاص علمی برای هیچ مجله ای وجود ندارد که درجه ی آن بر مبنای JIF بالاتر از مجله مورد نظر باشد و اگر %65 باشد یعنی %35 مجله ها بر مبنای JIF بالاتر از مجله موردنظر هستند.