اشراق: زمانی که در حال نوشتن مقاله یا کتابی هستیم، توجه به اعتبار و کیفیت منبع اثری که در دست داریم، برای تصمیم‌گیری دربارۀ تأیید برای استفاده یا رد آن مؤثر است.
برای مطالعه و نگارش ممکن است از منابع مختلفی مانند کتاب، مقاله، پایان‌نامه، طرح پژوهشی، وبسایت، جزوه و بروشور و دیگر منابع استفاده کنیم، بنابر این لازم است تا در خصوص استفاده از هرکدام از این منابع اطلاعاتی داشته باشید که در ادامه به هر کدام از آنها اشاره می کنیم.
هنگامی که قصد استفاده از کتابی را دارید به نام ناشر و اعتبار آن توجه کنید و تا جایی که می‌توانید در مورد آن ناشر، از طریق اشخاص آگاه یا با جستجو در اینترنت اطلاعات کسب کنید. درست است که قبل از چاپ کتاب احتمالاً از فیلترهای مختلف گذشته و سپس چاپ می شود اما به هرحال وجود ناشران نامعتبر و سودجویانی را که تنها با انگیزۀ کسب درآمد اقدام به انتشار می‌کنند، نباید فراموش کرد. مخصوصاً اگر هنگام مطالعه و استفاده از اثر به موارد مشکوکی برخورد کنیم، این بررسی بسیار کمک‌کننده است. اگر کتاب فاقد اطلاعات لازم است و به عنوان مثال نام و لوگوی ناشر مشخص نیست، بهتر است با احتیاط و دقت بیشتری از کتاب استفاده کنیم.
این دسته از منابع در کنار اهمیتی که در پژوهش دارند، نیازمند دقت و بررسی دقیق‌تری هستند. از آن‌جا که انتشار محتوا در محیط وب آسان است و هر اطلاعاتی می‌تواند با هر کیفیتی و توسط هر شخصی، منتشر شود، پس لازم است به نکاتی از جمله نشانی و دامنه سایت، صاحب و سازمان تولیدکنندۀ آن توجه داشته باشیم. سایت‌های دانشگاهی در سراسر دنیا با دامنه‌های مشخصی از جمله .org، .ac.ir، .ac.uk و مشابه این‌ها مشخص هستند و معمولاً دارای اطلاعات مناسب و موثقی هستند. از سوی دیگر وبسایت کتابخانه‌ها، وزارتخانه‌ها، سازمان‌های علمی بین‌المللی و ... منابع پژوهشی معتبری به شمار می‌روند.
این نوع منابع معمولاً از معتبرترین انواع منابع به شمار می‌روند. اگر برای استفاده از این منابع، به محلی غیر از دانشکده‌ها و کتابخانه‌های تخصصی، مثلاً وبسایتها مراجعه می‌کنیم، به ویژه در مورد پایان‌نامه‌های داخلی، باید دقت بیشتری به خرج داد چرا که متاسفانه معمولاً سودجویان از علاقه و اعتماد پژوهشگران به این نوع منابع برای کسب منافع شخصی استفاده می‌کنند؛ پس باید در چنین مواردی، نام دانشگاه، نام اساتید، نام دانشجو، عنوان و چکیده پایان‌نامه را در وبسایت‌های دانشگاهی جستجو کنیم تا مطمئن شویم این منبع واقعاً وجود دارد و اسیر اطلاعات ساختگی و جعلی نشویم. در صورت لزوم می‌توانیم با دانشجو یا اساتید راهنما به صورت ایمیلی ارتباط برقرار کنیم.
در بسیاری از حوزه‌های علمی، مقالات از منابع معتبر و پراستناد و حتی مهمترین منبع به شمار می‌روند. مطالعات تحلیل استنادی نشان می‌دهند که در حوزه‌های فنی و مهندسی و علوم تجربی و آزمایشگاهی به طور عمومی، مقالات مهمترین منابع پژوهشی هستند. از این رو در این نوشته، با توجه ویژه به این منبع، مواردی را فهرست کردیم که می‌تواند به شناسایی هرچه بیشتر اعتبار یک مقاله کمک کند.
آسان‌ترین راه برای شناسایی اعتبار یک مقاله، پرس‌و‌جو از افراد آگاه مانند اساتید و پژوهشگران در مورد مجله‌ای است که مقالۀ مورد نظر ما در آن منتشر شده است. برای دانشجویان که در ارتباط مستقیم با اساتید هستند، پرسش از اساتید راه بسیار خوبی است. گاهی با یک سؤال از اساتید، راجع به مجلات می‌توان به اطلاعات خوبی در مورد اعتبار آن مجله رسید که نتیجۀ سال‌ها کار پژوهشی است.
علاوه بر موارد ذکر شده، برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید به پایگاه‌های Scopus ،SJR ،WOS و JCR مراجعه کنید. با توجه به اینکه ممکن است دسترسی آزاد به فهرست JCR در خارج از مراکز دانشگاهی و پژوهشی فراهم نباشد، یا اگر با نحوۀ استفاده از این منابع به طور کامل آشنا نیستید، کتابداران و کارشناسان مراکز اطلاعاتی می‌توانند به پژوهشگران راهنمایی لازم را ارائه کنند.
شایان ذکر این که اطمینان از کیفیت مجلاتی که مقالات را منتشر کرده‌اند، تضمین‌کنندۀ صددرصد کیفیت مقالات منتشرشده در آن نیست. متأسفانه گاهی روابط شخصی و سازمانی منجر به انتشار مقالات فاقد کیفیت لازم حتی در نشریات معتبر می‌شود. پس لازم است محتوای اثر را هم با دقت بررسی کنید.
اینستاگرام
تلگرام