بلکلیست مجلات فهرستی از نشریات نامعتبر یا جعلی است که چاپ مقاله در آنها فاقد هرگونه امتیاز علمی است. آگاهی از این مجلات و اعتبارسنجی آنها پیش از ارسال مقاله، از اتلاف زمان و هزینه پژوهشگران جلوگیری میکند.
نظام علم و پژوهش، بر پایهی اعتماد و اصالت علمی استوار است. یکی از مهمترین شاخصهای سنجش فعالیتهای علمی پژوهشگران، چاپ مقالات در مجلات معتبر علمی است. امروزه، انتشار مقاله در نشریات علمی بهعنوان یکی از معیارهای اصلی برای ارتقا، جذب هیئتعلمی، فارغالتحصیلی دانشجویان تحصیلات تکمیلی و حتی کسب گرنتهای پژوهشی محسوب میشود. اما در کنار رشد مجلات معتبر، متأسفانه پدیدهای به نام مجلات نامعتبر و جعلی (Predatory and Fake Journals) نیز گسترش یافته است. این مجلات با سوءاستفاده از نیاز پژوهشگران برای چاپ سریع مقاله، به تولیدات علمی آسیب جدی وارد کردهاند.
به همین دلیل، نهادهای علمی و وزارتخانههای مرتبط در ایران و سایر کشورها، اقدام به تدوین فهرستی از این مجلات نمودهاند که به اصطلاح، بلک لیست یا فهرست سیاه مجلات علمی نامیده میشود. هدف از این فهرست، جلوگیری از هدررفت تلاش پژوهشگران و صیانت از اصالت و کیفیت علم است.
در این مقاله، بهصورت جامع به تعریف بلک لیست، معرفی انواع مجلات نامعتبر و جعلی، شیوههای شناسایی آنها، تفاوتهایشان، دلایل قرار گرفتن یک مجله در بلک لیست و پیامدهای چاپ مقاله در این مجلات خواهیم پرداخت.
اصطلاح بلک لیست (Blacklist) در حوزه نشر علمی، به فهرستی از مجلاتی اطلاق میشود که چاپ مقاله در آنها هیچگونه امتیاز، نمره، یا اعتبار علمی برای نویسنده ندارد. وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، و دانشگاه آزاد اسلامی هر یک فهرست جداگانهای از این مجلات منتشر میکنند.
در واقع، اگر مقالهای در مجلهای چاپ شود که در فهرست بلک لیست قرار دارد، آن مقاله از نظر نظام ارزیابی علمی کشور "سوخته" محسوب میشود و پژوهشگر نمیتواند از امتیازات مربوط به چاپ مقاله مانند ارتقا، دفاع از پایاننامه، یا دریافت بورس استفاده کند.
در سالهای اخیر، رشد سریع و غیرقابلکنترل مجلات علمی در سطح جهان باعث شده تا مرز میان مجلات معتبر و نامعتبر کمرنگتر شود. برخی از مجلات با هدف کسب درآمد، فرآیند داوری علمی را حذف کرده یا آن را صوری انجام میدهند. برخی دیگر، حتی جعلی بوده و هیچ ارتباطی با مجله اصلی ندارند.
چنانچه پژوهشگر بدون بررسی اعتبار مجله، مقاله خود را در اینگونه نشریات منتشر کند، نه تنها تلاش علمی او بیثمر میشود، بلکه گاه به اعتبار علمی و حرفهایاش نیز لطمه وارد میشود. از اینرو، شناسایی و آگاهی از فهرست بلک لیست برای هر محقق و دانشجوی تحصیلات تکمیلی ضروری است.
بلک لیست مجلات علمی، شامل دو گروه اصلی از نشریات است:
این دسته از مجلات، از نظر ساختار و ظاهر کاملاً رسمی هستند و ممکن است حتی دارای شماره ISSN و وبسایت فعال باشند، اما به دلایل علمی و مدیریتی، از سوی وزارتخانههای ذیربط غیرمعتبر اعلام میشوند.
علت نامعتبر شناخته شدن این مجلات معمولاً شامل موارد زیر است:
کیفیت پایین مقالات چاپشده؛
داوریهای صوری، سریع یا سلیقهای؛
عدم رعایت اصول اخلاق پژوهش؛
پذیرش مقالات خارج از حوزه تخصصی مجله؛
عدم ثبات در انتشار منظم شمارهها؛
یا دریافت هزینههای غیرمنصفانه از نویسندگان.
وزارت علوم و وزارت بهداشت معمولاً سالانه یا در بازههای زمانی مشخص، فهرست این مجلات را بهروز میکنند. نکته مهم این است که نامعتبر شدن یک مجله اثر عطف به ماسبق ندارد؛ به این معنا که مقالات چاپشده پیش از تاریخ اعلام نامعتبر شدن، همچنان معتبر خواهند بود.
مجلات جعلی، ظاهری فریبنده دارند اما در واقع نسخههای تقلبی از مجلات اصلی و معتبر هستند. گردانندگان این سایتها، معمولاً با کپیبرداری از نام و لوگوی یک مجله شناختهشده، سایتی مشابه با آدرس دامنهای بسیار نزدیک ایجاد میکنند. هدف اصلی آنها، دریافت وجه از نویسندگان ناآگاه به بهانه پذیرش و چاپ مقاله است.
در حالی که مجله نامعتبر ممکن است واقعاً وجود داشته باشد اما کیفیت علمی پایینی داشته باشد، مجله جعلی اصولاً وجود خارجی ندارد و چاپ مقاله در آن نوعی کلاهبرداری محسوب میشود.
برخلاف مجلات نامعتبر، اسامی مجلات جعلی در بلک لیست وزارتخانهها درج نمیشود، زیرا این مجلات اساساً تقلبی و خارج از سیستم رسمی علمی هستند. بنابراین، وظیفه پژوهشگر است که با دقت و مهارت، اصالت مجله را پیش از ارسال مقاله بررسی کند.

ویژگی | مجلات نامعتبر | مجلات جعلی |
|---|---|---|
ماهیت وجودی | واقعی ولی با کیفیت علمی پایین | غیرواقعی، تقلیدی از مجله اصلی |
منبع بلک لیست | اعلامشده توسط وزارتخانهها | معمولاً در بلک لیست نیستند |
دلیل بیاعتباری | ضعف علمی، داوری نامناسب، پذیرش بیرویه | جعل هویت مجله اصلی |
تأثیر زمانی | بیاعتباری از تاریخ اعلام به بعد | همیشه بیاعتبار |
دامنه وبسایت | واقعی و قابل ردیابی | تقلیدی با یک یا چند تفاوت جزئی |
خطر برای پژوهشگر | از بین رفتن امتیاز مقاله | از دست رفتن وجه و سرقت علمی |
بنابراین، هر دو نوع مجله میتوانند به شکلی متفاوت به اعتبار علمی پژوهشگر لطمه بزنند، اما مجلات جعلی معمولاً خطرناکتر هستند، زیرا علاوه بر بیاعتباری، موجب سرقت اطلاعات و منابع پژوهشی نیز میشوند.
برای تشخیص اعتبار یک مجله، رعایت چند گام کلیدی میتواند از بروز اشتباهات پرهزینه جلوگیری کند:
همواره نام کامل مجله را در موتورهای جستجو مانند گوگل یا پایگاههایی نظیر Scopus، Clarivate (ISI) و DOAJ بررسی کنید. جستجوی ناقص یا نوشتن بخشی از نام مجله میتواند منجر به اشتباه شود.
وجود نامهای ناشناس، ایمیلهای عمومی (مانند Gmail یا Yahoo)، یا تکرار اسامی غیرمرتبط از نشانههای واضح جعلی بودن مجله است. ادیتورهای واقعی معمولاً پروفایل دانشگاهی یا ORCID دارند.
دامنههای جعلی معمولاً با افزودن یا حذف یک حرف از دامنه اصلی ساخته میشوند. برای مثال، اگر دامنه واقعی مجله اصلی journalofeducation.com باشد، دامنه جعلی ممکن است journalofeducations.com یا journalof-education.com باشد.
مجلات معتبر معمولاً فقط در یک یا چند حوزه محدود فعالیت دارند. در مقابل، مجلات جعلی ممکن است ادعا کنند که مقالاتی از تمام رشتهها را میپذیرند، که این خود نشانهای از جعلی بودن است.
تعداد مقالات چاپشده و تاریخچه انتشار آنها را بررسی کنید. مجلات جعلی معمولاً آرشیو محدودی دارند یا در مدت کوتاهی تعداد زیادی مقاله منتشر کردهاند. همچنین، با استفاده از ابزارهایی مانند Whois Lookup میتوان تاریخ ثبت دامنه را مشاهده کرد.
مجلات علمی معتبر دارای شماره ISSN (International Standard Serial Number) هستند که میتوان صحت آن را در سایت رسمی https://portal.issn.org بررسی کرد. عدم وجود یا جعلی بودن این کد نشانهای از تقلب است.
مجلات معتبر هرگز برای دعوت به ارسال مقاله، به صورت انبوه ایمیل نمیفرستند. اگر مجلهای بدون ارتباط قبلی برایتان ایمیل ارسال کند، به احتمال زیاد جعلی است.

در ایران، سه مرجع اصلی برای اعلام فهرست مجلات نامعتبر وجود دارد:
این وزارتخانه فهرستی از مجلات نامعتبر داخلی و خارجی را منتشر میکند. فهرست بلک لیست وزارت علوم معمولاً در سایت رسمی این وزارتخانه در بخش «پژوهش و فناوری» قابل مشاهده است.
وزارت بهداشت نیز برای حفظ کیفیت مقالات در حوزه علوم پزشکی، فهرستی از مجلات نامعتبر و غیرمجاز را منتشر میکند که بهصورت دورهای بهروزرسانی میشود.
این دانشگاه نیز فهرست اختصاصی خود را برای اعضای هیئت علمی و دانشجویان در سامانه پژوهشی دانشگاه منتشر میسازد تا از ارسال مقاله به مجلات نامعتبر جلوگیری شود.
دلایل متعددی میتواند موجب شود که یک مجله از سوی مراجع علمی به عنوان نامعتبر شناخته شود، از جمله:
عدم رعایت فرآیند داوری علمی (Peer Review)
انتشار مقالات خارج از حوزه تخصصی
وجود سرقت علمی (Plagiarism)
عدم شفافیت در دریافت هزینهها
عدم انتشار منظم شمارهها یا شمارههای جعلی
ارسال ایمیلهای تبلیغاتی برای جذب مقاله
درج جعلی نمایههایی مانند ISI، Scopus یا PubMed در وبسایت خود

انتشار مقاله در مجلات بلک لیست نه تنها سودی ندارد، بلکه پیامدهای منفی متعددی به دنبال دارد:
از بین رفتن امتیاز علمی مقاله در فرآیندهای ارتقا یا دفاع پایاننامه؛
هدررفت زمان و هزینه؛
از بین رفتن اعتماد علمی نسبت به پژوهشگر؛
احتمال درج نام پژوهشگر در فهرست نویسندگان مجلات نامعتبر که اعتبار حرفهای او را زیر سؤال میبرد؛
سرقت علمی در مجلات جعلی که میتواند منجر به انتشار غیرمجاز ایده یا دادههای تحقیقاتی شود.
پیش از ارسال مقاله، همیشه فهرست مجلات معتبر وزارتخانهها را بررسی کنید.
از پایگاههای استنادی معتبر مانند Scopus، Web of Science، DOAJ و PubMed استفاده کنید.
به تاریخچه مجله، هیئت تحریریه، و ISSN آن توجه نمایید.
از ارسال مقاله به مجلاتی که وعده چاپ سریع یا تضمینی میدهند خودداری کنید.
در صورت شک، از اساتید راهنما یا کارشناسان پژوهش کمک بگیرید.
از مؤسسات مشاوره معتبر برای انتخاب مجله بهره ببرید.
پدیده مجلات نامعتبر و جعلی یکی از چالشهای جدی در نظام نشر علمی است که میتواند آثار زیانبار فردی و نهادی به همراه داشته باشد. در حالی که مجلات نامعتبر به علت ضعف علمی در فهرست بلک لیست وزارتخانهها قرار میگیرند، مجلات جعلی با سوءاستفاده از ناآگاهی پژوهشگران، هویتهای علمی را جعل میکنند.
آگاهی، دقت و اعتبارسنجی منابع علمی، سه رکن اساسی پیشگیری از گرفتار شدن در دام این مجلات هستند. تا زمانی که پژوهشگران پیش از ارسال مقاله، از اعتبار مجله اطمینان حاصل کنند و دانشگاهها نیز با انتشار منظم فهرست مجلات نامعتبر، پژوهشگران را آگاه سازند، میتوان امیدوار بود که ریشه مجلات جعلی و نامعتبر بهتدریج از نظام علمی کشور حذف گردد.
با توجه به گسترش روزافزون مجلات جعلی و نامعتبر، پژوهشگران به منبعی مطمئن برای تشخیص و انتخاب مجلات معتبر نیاز دارند. در این زمینه، مؤسسه اشراق بهعنوان یکی از نهادهای فعال در حوزه خدمات پژوهشی، با معرفی مجلات معتبر در تمامی رشتهها و بررسی دقیق اعتبار مجلات مدنظر مشتریان، در خدمت پژوهشگران، اساتید و دانشجویان است.

کارشناسان این مؤسسه با بهرهگیری از پایگاههای استنادی بینالمللی مانند Scopus، Web of Science، PubMed، DOAJ و پایگاههای رسمی وزارت علوم و وزارت بهداشت، به پژوهشگران کمک میکنند تا پیش از ارسال مقاله، از اعتبار مجله انتخابی اطمینان حاصل کنند. به این ترتیب، پژوهشگران میتوانند با خیالی آسوده، مقالات خود را در مجلاتی منتشر کنند که دارای امتیاز علمی و ارزش پژوهشی واقعی هستند.
راههای ارتباطی با موسسه انتشاراتی اشراق
کارشناسان و مشاوران موسسه انتشاراتی اشراق به صورت تماموقت حتی در روزهای تعطیل آماده ارائه خدمات حرفهای و باکیفیت به مشتریان و کاربران خود هستند. برای دریافت مشاوره میتوانید از طریق سایت به صورت آنلاین با مشاورین موسسه گفتوگو کنید و یا از طریق تماس تلفنی با شمارههای زیر در ارتباط باشید:
eshragh_company
isi.eshragh@gmail.com
09149724933
041-33373424
معمولاً سالانه و در برخی رشتهها هر شش ماه یکبار.
خیر، برخی مجلات داخلی به دلیل ضعف علمی یا حذف از ISC در بلک لیست هستند.
با مراجعه به وبسایت اصلی JCR یا Scopus و جستجوی نام مجله.
خیر، رشتههای علوم پایه سختگیرانهتر از علوم انسانی هستند.
در برخی رشتهها بله، اما نیازمند تأیید شورای پژوهشی است.