هدف از نگارش مقاله‌های علمی، انتشار نتایج پژوهش و گسترش مرزهای دانش است. مقاله علمی موجب ارتقای جایگاه پژوهشگر، تسهیل اپلای و مصاحبه دکتری می‌شود. مؤسسه اشراق بدون انجام نگارش، صرفاً استخراج مقاله از پایان‌نامه و رساله را در چارچوب قانونی ارائه می‌دهد.
پیشرفت علمی هر جامعه‌ای وابسته به تولید، تبادل و گسترش دانش است. علم زمانی معنا پیدا می‌کند که نتایج آن در اختیار دیگران قرار گیرد و بتواند در مسیر توسعه‌ی آگاهی بشر نقشی ایفا کند. از این رو، انتشار دستاوردهای علمی از طریق مقالات پژوهشی یکی از ارکان اصلی رشد علمی و اعتبار دانشگاهی و حرفه‌ای پژوهشگران به شمار می‌آید. وظیفه‌ی هر محقق این است که یافته‌های خود را به شکل دقیق، مستند و نظام‌مند در قالب مقاله‌ای علمی منتشر کند تا هم دیگر پژوهشگران از آن بهره‌مند شوند و هم خود پژوهشگر بتواند سهمی در پیشرفت مرزهای دانش داشته باشد.
نوشتن مقاله علمی–پژوهشی، به‌ویژه برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی، در ابتدا فرایندی دشوار به نظر می‌رسد. این دشواری نه‌تنها از پیچیدگی روش‌های تحقیق، بلکه از ضرورت رعایت اصول نگارش علمی، آشنایی با استانداردهای بین‌المللی و تسلط به زبان انگلیسی ناشی می‌شود. با وجود این چالش‌ها، ارزش و اعتبار هر پژوهش تنها زمانی تحقق می‌یابد که نتایج آن در نشریات معتبر منتشر شود. انتشار علمی نه‌تنها موجب اعتبار فردی محقق می‌شود بلکه می‌تواند مسیر تحقیقات آینده را نیز جهت دهد.
در ادامه‌ی این مقاله، اهداف اصلی نگارش مقالات علمی–پژوهشی، اهمیت آن در ارتقای جایگاه علمی و شغلی پژوهشگران، نقش مقاله در فرآیندهای دانشگاهی و حرفه‌ای مانند مصاحبه دکتری و اپلای، و در نهایت الزامات موفقیت در چاپ مقاله در مجلات معتبر مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
مقاله علمی–پژوهشی (Original Research Article) به متنی اطلاق می‌شود که در آن نویسنده یا نویسندگان به بررسی یک مسئله‌ی علمی جدید پرداخته و با استفاده از روش‌های پژوهشی معتبر، به نتایج تازه‌ای دست یافته‌اند. این نوع مقالات، برخلاف مقالات مروری یا نظری، مبتنی بر داده‌های اصیل و تحلیل‌های علمی است و هدف اصلی آن تولید دانش جدید می‌باشد.
ساختار یک مقاله پژوهشی معمولاً شامل بخش‌های زیر است:
عنوان و چکیده: بیانگر محتوای کلی مقاله و نتایج اصلی پژوهش.
مقدمه: معرفی مسئله، مرور پیشینه و طرح ضرورت پژوهش.
روش‌شناسی: تشریح جامعه، ابزار، روش گردآوری و تحلیل داده‌ها.
یافته‌ها: ارائه‌ی نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها.
بحث و نتیجه‌گیری: تبیین معنای یافته‌ها و ارتباط آن با پژوهش‌های پیشین.
منابع و مآخذ: ثبت دقیق منابع مورد استفاده به شیوه‌ای علمی.
همین ساختار منظم است که مقاله پژوهشی را از سایر انواع نوشته‌های علمی متمایز می‌سازد و باعث می‌شود مخاطبان بتوانند روش، داده‌ها و نتایج را به‌صورت شفاف بررسی و ارزیابی کنند.
اگرچه هدف کلی نگارش مقاله همان گسترش علم است، اما در عمل، پژوهشگران ممکن است انگیزه‌های متفاوتی داشته باشند. در این بخش به مهم‌ترین آن‌ها اشاره می‌شود:
در نظام آموزش عالی ایران و بسیاری از کشورهای دیگر، چاپ مقاله یکی از معیارهای اصلی برای ارتقای مرتبه‌ی علمی اعضای هیئت‌علمی است. اساتید دانشگاه‌ها برای ارتقا از مرتبه‌ی «استادیاری» به «دانشیاری» و از آن به «استادی»، باید تعداد مشخصی مقاله در مجلات علمی–پژوهشی منتشر کنند.
همچنین پژوهشگران شاغل در مراکز تحقیقاتی و صنعتی نیز با انتشار مقاله می‌توانند جایگاه خود را در سازمان ارتقا دهند و از مزایای مادی و معنوی آن بهره‌مند شوند.
یکی از انگیزه‌های متداول برای نگارش مقاله، ارائه در کنفرانس‌ها و سمپوزیوم‌های علمی است. حضور در چنین مجامعی فرصت مناسبی برای تبادل نظر با دیگر پژوهشگران، آشنایی با دستاوردهای روز و ایجاد شبکه‌های همکاری علمی فراهم می‌کند.
مقالات ارائه‌شده در کنفرانس‌ها معمولاً در مجموعه‌مقالات (Proceedings) چاپ می‌شوند و هرچند ارزش آن‌ها از مقالات پژوهشی اصلی کمتر است، اما به‌ویژه برای دانشجویان تازه‌کار، نقطه‌ی شروع خوبی محسوب می‌شوند.
در بسیاری از دانشگاه‌های ایران، دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد برای دفاع از پایان‌نامه خود باید حداقل یک مقاله مستخرج از پژوهش خود ارائه دهند. در مقطع دکتری نیز داشتن چند مقاله‌ی علمی–پژوهشی شرط اصلی برای اجازه‌ی دفاع نهایی است.
افزون بر این، در مصاحبه‌های دکتری، داشتن مقاله یکی از مهم‌ترین امتیازات محسوب می‌شود و معمولاً بین 20 تا 40 درصد از نمره‌ی مصاحبه را به خود اختصاص می‌دهد. داوران با مشاهده‌ی مقالات چاپ‌شده‌ی داوطلب، توانایی او در تحقیق، نگارش علمی و آشنایی با حوزه‌ی پژوهش را ارزیابی می‌کنند.
در سال‌های اخیر، بسیاری از دانشجویان ایرانی به‌دنبال ادامه تحصیل در دانشگاه‌های معتبر جهان هستند. یکی از مهم‌ترین مدارک مورد توجه دانشگاه‌های خارجی برای پذیرش در مقاطع بالاتر یا دریافت بورسیه، مقالات چاپ‌شده در مجلات معتبر بین‌المللی است.
داشتن مقاله نشان می‌دهد که متقاضی نه‌تنها با اصول پژوهش آشناست، بلکه تجربه‌ی انجام تحقیق و انتشار علمی را نیز دارد. به همین دلیل، حتی یک مقاله ISI می‌تواند شانس اپلای یا دریافت فاند را به‌طور چشمگیری افزایش دهد.
در ایران، داوطلبان ورود به دوره دکتری پس از مرحله‌ی آزمون کتبی، باید در مصاحبه‌ی علمی شرکت کنند. در این مرحله، مقالات علمی یکی از شاخص‌ترین معیارهای ارزیابی محسوب می‌شوند. داوران معمولاً به جنبه‌های زیر توجه دارند:
نوع مقاله (پژوهشی، مروری، کنفرانسی و...)
سطح مجله (علمی–پژوهشی، ISI، Scopus و غیره)
میزان ارتباط مقاله با رشته‌ی تحصیلی داوطلب
جایگاه نویسنده (نویسنده اول یا مسئول)
داوطلبانی که چند مقاله معتبر دارند، معمولاً در مصاحبه از امتیاز بالاتری برخوردار می‌شوند زیرا مقالات آنان نشانه‌ی توانمندی در پژوهش مستقل و تسلط بر مبانی علمی رشته‌ی خود است.
در دانشگاه‌های معتبر جهان، به‌ویژه در مقاطع دکتری، استاد راهنما یا کمیته‌ی پذیرش به دنبال دانشجویانی هستند که پیش‌تر در پژوهش مشارکت داشته و نتایج کار خود را منتشر کرده‌اند. داشتن مقاله در مجلات ISI یا Scopus از دید آنان معادل تجربه‌ی حرفه‌ای در تحقیق است.
به‌ویژه اگر مقاله در حوزه‌ای مرتبط با زمینه‌ی پژوهشی استاد مقصد باشد، احتمال پذیرش و دریافت فاند افزایش چشمگیری خواهد داشت. به همین دلیل، بسیاری از دانشجویان ایرانی پیش از اپلای، تلاش می‌کنند حداقل یک مقاله انگلیسی در مجلات بین‌المللی منتشر کنند تا رزومه‌ی خود را تقویت نمایند.
با وجود اهمیت فراوان، نگارش مقاله علمی همواره با چالش‌هایی همراه است، به‌ویژه برای پژوهشگران غیرانگلیسی‌زبان. برخی از مهم‌ترین چالش‌ها عبارت‌اند از:
مشکل زبان علمی: بیشتر مجلات معتبر به زبان انگلیسی هستند. برای بسیاری از محققان ایرانی، نگارش دقیق و علمی به این زبان دشوار است.
آشنایی ناکافی با استانداردهای نشریات: هر مجله ضوابط خاصی برای ساختار مقاله دارد که رعایت نکردن آن موجب رد مقاله می‌شود.
داوری سخت‌گیرانه: مجلات علمی معتبر، تنها درصد اندکی از مقالات ارسالی را می‌پذیرند. عبور از فیلتر داوران نیازمند کیفیت بالا و دقت علمی است.
مشکلات اخلاق پژوهش: گاه به دلیل ناآگاهی، محققان مرتکب خطاهای اخلاقی مانند سرقت ادبی (Plagiarism) یا ارسال همزمان مقاله به چند مجله می‌شوند که تبعات سنگینی دارد.
غلبه بر این چالش‌ها نیازمند آموزش، تجربه و مشاوره با متخصصان است. امروزه مؤسسات علمی مانند اشراق در ایران خدماتی چون ویرایش تخصصی، ترجمه، فرمت‌بندی و مشاوره‌ی چاپ مقاله ارائه می‌دهند تا پژوهشگران بتوانند مسیر چاپ را با اطمینان بیشتری طی کنند.
چاپ مقاله تنها به نفع نویسنده نیست؛ بلکه فواید گسترده‌ای برای کل جامعه علمی دارد، از جمله:
افزایش همکاری‌های بین‌المللی: مقالات باعث معرفی محققان به جامعه جهانی می‌شوند و زمینه‌ی تبادل دانش و پروژه‌های مشترک را فراهم می‌کنند.
ارتقای رتبه‌ی علمی دانشگاه‌ها: هرچه تعداد مقالات منتشرشده از یک دانشگاه بیشتر باشد، رتبه‌ی آن در نظام‌های رتبه‌بندی جهانی (مانند QS یا Times) بالاتر می‌رود.
تأثیر بر سیاست‌گذاری علمی: نتایج تحقیقات منتشرشده می‌توانند در تصمیم‌گیری‌های کلان آموزشی، اقتصادی و اجتماعی کشور مؤثر باشند.
الهام برای تحقیقات آینده: هر مقاله، سرآغاز پژوهش‌های جدیدی است که بر پایه‌ی یافته‌های پیشین بنا می‌شوند.
برای آنکه مقاله‌ای مورد پذیرش مجلات معتبر قرار گیرد، باید چند ویژگی کلیدی داشته باشد:
اصالت پژوهش: مقاله باید یافته‌های تازه‌ای ارائه دهد، نه صرفاً تکرار مطالعات پیشین.
روش علمی دقیق: استفاده از روش‌های آماری و تحلیلی معتبر شرط اساسی است.
ساختار منسجم و زبان علمی روان: مقاله باید از انسجام منطقی برخوردار باشد و مفاهیم به شکلی شفاف و دقیق بیان شوند.
ارجاعات صحیح: رعایت اصول استناددهی (APA, MLA, Chicago و غیره) نشانه‌ی احترام به حقوق فکری دیگران است.
نوآوری و اهمیت نتایج: یافته‌ها باید برای جامعه علمی ارزش افزوده داشته باشند.
نوشتن مقاله علمی–پژوهشی نه‌تنها یک وظیفه‌ی دانشگاهی بلکه مسئولیتی اجتماعی برای گسترش علم و دانش بشری است. هر پژوهشگری که یافته‌های خود را منتشر می‌کند، در حقیقت سهمی در رشد و توسعه‌ی علمی جامعه دارد.
انتشار مقالات معتبر، علاوه بر تأثیر بر اعتبار شخصی و شغلی محقق، موجب افزایش تعاملات علمی، ارتقای جایگاه دانشگاه‌ها و توسعه‌ی فرهنگی کشور می‌شود. در عین حال، مسیر نگارش و چاپ مقاله مستلزم صبر، دقت و آشنایی با اصول علمی و اخلاقی است.
در نهایت، می‌توان گفت:
هدف از نگارش مقاله‌های علمی پژوهشی، صرفاً پر کردن رزومه یا کسب امتیاز نیست، بلکه تولید و اشاعه‌ی دانش اصیل است؛ دانشی که می‌تواند الهام‌بخش نسل‌های بعدی پژوهشگران باشد.
در پایان باید تأکید کرد که هدف اصلی از نگارش و انتشار مقاله‌های علمی، ارتقای سطح دانش و گسترش فرهنگ پژوهش است. در همین راستا، مؤسسه اشراق به‌عنوان یکی از مؤسسات قانونی و معتبر در حوزه‌ی خدمات پژوهشی و دانشگاهی، هیچ‌گونه فعالیتی در زمینه‌ی نگارش یا تألیف مستقیم مقاله به‌جای پژوهشگر انجام نمی‌دهد؛ زیرا چنین اقدامی مغایر با اصول اخلاق پژوهش و قوانین دانشگاهی است.
با این حال، این مؤسسه در چهارچوب قوانین آموزش عالی کشور، خدماتی چون استخراج مقاله از پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشد جهت بهره‌مندی دانشجویان از امتیاز مقاله در مصاحبه‌های دکتری یا فرآیند اپلای و نیز استخراج مقاله از رساله‌های دکتری برای استفاده در مراحل پیش‌دفاع و دفاع نهایی را ارائه می‌دهد.
در این خدمات، متن اصلی پایان‌نامه یا رساله‌ی خودِ پژوهشگر مبنای کار قرار می‌گیرد و متخصصان مؤسسه صرفاً وظیفه دارند با حفظ محتوای علمی اثر، آن را در قالب و ساختار استاندارد مقاله علمی–پژوهشی تنظیم و آماده‌سازی کنند. به این ترتیب، مالکیت فکری و علمی مقاله به‌طور کامل متعلق به خود دانشجو یا پژوهشگر باقی می‌ماند و روند کار کاملاً مطابق با اصول اخلاقی و دانشگاهی انجام می‌پذیرد.
بدین‌ترتیب، اشراق می‌کوشد با پایبندی به قانون، حمایت از اصالت پژوهش و ترویج فرهنگ تولید علمی صادقانه، زمینه‌ساز رشد علمی پژوهشگران و ارتقای جایگاه علمی کشور باشد.
راه‌های ارتباطی با موسسه انتشاراتی اشراق
کارشناسان و مشاوران موسسه انتشاراتی اشراق به صورت تمام‌وقت حتی در روزهای تعطیل آماده ارائه خدمات حرفه‌ای و باکیفیت به مشتریان و کاربران خود هستند. برای دریافت مشاوره می‌توانید از طریق سایت به صورت آنلاین با مشاورین موسسه گفت‌وگو کنید و یا از طریق تماس تلفنی با شماره‌های زیر در ارتباط باشید:
eshragh_company
isi.eshragh@gmail.com
09149724933
041-33373424
خیر، استخراج مقاله بر اساس پایان‌نامه انجام می‌شود و شامل پژوهش جدید نیست.
بسته به حجم داده‌ها، معمولاً بین 1 تا 3 مقاله علمی قابل استخراج است.
بله، در صورت ویرایش نیتیو و رعایت فرمت استاندارد، کاملاً قابل انتشار است.
مقاله پژوهشی بر اساس داده‌ها و یافته‌های جدید نویسنده نگاشته می‌شود، در حالی‌که مقاله مروری به تحلیل و جمع‌بندی تحقیقات پیشین می‌پردازد و داده‌ی جدیدی ارائه نمی‌دهد.
فرآیند داوری و پذیرش مقاله بسته به مجله، از چند هفته تا چند ماه طول می‌کشد. در مجلات با داوری دقیق و اعتبار بالا، این زمان معمولاً طولانی‌تر است.
اینستاگرام
تلگرام