آیا اکسپت فوری مقاله علمی-پژوهشی امکان پذیر است؟

عنوان (title) مقاله شما به عنوان معرف مقاله‌تان می‌باشد و حیطه تخصصی آن را مشخص می‌کند؛ بنابراین باید در انتخاب آن نهایت دقت خود را به خرج دهید. مطمئن باشید که اگر عنوان مقاله شما جذاب باشد، مخاطب به خواندن ادامه مقاله‌تان راغب خواهد شد. در انتخاب عنوان مقاله چند مورد مهم زیر را باید در نظر بگیرید:

سعی کنید عنوان شما کوتاه، گویا و مفید باشد و از 12 کلمه بیشتر تجاوز نکند.

حتی‌الامکان نباید در عنوان مقاله خود کلمات اختصاری نامفهومی به کار ببرید که برای مخاطب ناآشنا باشد.

از انتخاب عنوان تکراری برای مقاله بپرهیزید. می‌توانید پس از انتخاب آن در گوگل اسکولار چک کنید تا اطمینان حاصل کنید.

بهتر است عنوان مقاله پژوهشی، با موضوع پژوهشی که انجام داده‌اید و جدید است، شروع شود.

سعی کنید از کلمات کلیدی در داخل عنوان استفاده کنید تا در جستجوی اینترنتی، دسترسی به مقاله شما آسان‌تر باشد.

افیلیشن (affiliation) به معنای وابستگی سازمانی است. شما در این قسمت باید مشخصات تمامی نویسندگان، سازمان‌هایی که ازلحاظ علمی به آن‌ها وابسته هستید؛ مانند دانشگاه را به همراه آدرس کامل آن‌ها ذکر نمایید. نکته مهمی که باید به آن دقت کنید این است که اگر قبلاً مقاله یا مقاله‌های چاپ‌شده دارید، نامتان را در همه آن‌ها به صورت یکسان ذکر کنید. یک نمونه افیلیشن را می‌توانید در ذیل مشاهده کنید:

چکیده (abstract) در لغت به معنای عصاره و خلاصه است. در مورد مقاله نیز همین معنا صدق می‌کند. درواقع شما در چکیده، خلاصه کل مقاله پژوهشی خود را در دو ساختار می‌توانید بیان کنید. حالت اول چکیده به صورت ساختار یافته هست و تمامی اجزای مقدمه، روش تحقیق، یافته‌ها و... باید جداگانه و در چند سطر بیان شوند. در حالت دوم، چکیده به‌صورت غیر ساختار یافته می‌شود و تمامی اجزای آن در یک پاراگراف جمع‌آوری‌شده و بیان می‌شود. در نگارش چکیده باید به سوالاتی از قبیل چرا تحقیق بر روی این موضع بخصوص را شروع کردیم؟ چگونه تحقیق به انجام رسیده است؟ به چه چیزهایی دست پیدا کردیم؟ از این یافته‌ها چه نتیجه‌ای می‌توان گرفت؟ پاسخ داده شود.

کلمات کلیدی (keywords) مقاله نقش برچسب‌ها و هشتگ های مقاله شما را دارند. همان طور که در سئو، هشتگ های یک مطلب، هر قدر اصولی‌تر باشد، موجب دیده شدن مطلب می‌گردد، در مقاله نویسی نیز همین امر صادق است و هر قدر کلمات کلیدی شما با موضوع مقاله تان همخوانی بیشتری داشته باشد، در سایتیشن مقاله اهمیت بسزایی خواهد داشت؛ بنابراین در انتخاب آن‌ها نهایت دقت خود را به خرج دهید و سعی کنید 3 الی 6 عبارت موضوعی بسیار مفید که بیشترین نزدیکی و ارتباط را با مقاله شما داشته باشد، انتخاب کنید. برای این کار می‌توانید به بخش مقدمه و چکیده مراجعه کنید. چرا که این بخش‌ها معمولاً دربرگیرنده موارد مهمی از مقاله هستند که می‌توانند انتخاب خوبی برای واژگان کلیدی باشند.

مقدمه(introduction) مقاله پژوهشی، باید شامل چند بخش مجزا و مهم زیر باشد:

پاراگراف اول معرفی مسئله موردنظر: در این بخش شما بایستی به طور کامل به معرفی موضوع تحقیق و مسئله ای که می خواهید به آن اشاره کنید، بپردازید. برای این کار می توانید از چند روش مناسب که در جذب مخاطب شما موثر است مانند: طرح سوال و یا ارائه آمارهای جالب و واقعی استفاده کنید تا ذهن اورا برای ادامه موضوع مهیا کنید.

پاراگراف دوم پیشینه پژوهش: معمولا پر رفرنس ترین قسمت مقاله همین بخش است. در این قسمت شما به بررسی پژوهش های پیشین و مرتبط با موضوع مقاله تان می پردازید و خواننده را نسبت به نواقصات موجود در تحقیقات قبلی آگاه کنید سپس بیان کنید که برای برطرف کردن این نواقصات چه کاری انجام داده اید.

پاراگراف سوم ارائه تحقیق خود: در این قسمت است که به مخاطب می گویید که دقیقا با نگارش مقاله تان به دنبال چه بودید، چرا به دنبال این موضوع رفتید (اهمیت موضوع) و چگونه از پس آن برآمدید و درواقع مباحث موجود در مقاله خود را بازگو کنید.

روش شناسی (methodology)، بستگی به نوع مطالعه و تخصص شما دارد و ممکن است در هر مقاله متفاوت باشد. در این بخش شما بایستی به کلیه اقداماتی که در به نتیجه رسیدن شما کمک کرده است، اشاره کنید. این اقدامات در قالب روش کار، آزمایش‌ها، شبیه‌سازی‌ها، مدل‌های ارائه شده، فرمول‌های ریاضی و... بیان می‌شوند. روش شناسی مقاله پژوهشی باید دارای دو ویژگی عمده باشد: اول اینکه به طور کاملا واضح روش انجام کار را توضیح دهد و ذهن مخاطب را شفاف سازی کند. دوم اینکه مخاطب با تکرار آن‌ها به همان نتایج مستخرج از کار شما برسد.

بدیهی است که بعد از طرح روش شناسی مقاله، به یافته‌ها (result) اشاره می‌شود. شما در این قسمت بایستی هر آنچه را که از تحقیقات به عمل آمده حاصل کرده‌اید را بیان کنید. برای روشن‌تر شدن این کار می‌توانید از جداول و نمودارهای مختلف استفاده کنید. مورد مهمی که معمولاً در بخش یافته‌های دقیق بایستی به آن دقت کرد، این است که شماره‌گذاری‌هایی که برای جداول، تصاویر و نمودارها انجام می‌شود، باید به ترتیب بوده تا مخاطب بدون اینکه سردرگم بشود، از این یافته‌ها استفاده کند. همچنین یافته‌هایی که حاصل شده است باید برای مخاطب قابل فهم بوده تا بدون اینکه به متن اصلی مقاله رجوع کند، متوجه آن‌ها شود. می‌توانید جهت باکیفیت نوشتن این بخش از مفاهیم و استنباط‌های ممکن از نتایج نیز صحبت کنید.

بحث و نتیجه گیری مقاله(discussion)، معمولاً با تلفیق مهارت نویسندگی نگارش می‌شود. از عمده اشتباهاتی که پژوهشگران معمولاً در نوشتن این قسمت می‌کنند، این است که مطالب گفته شده در بخش مقدمه و یا چکیده را مجدداً بازنویسی می‌کنند. این نوع نتیجه گیری اغلب مورد توجه داوران قرار نمی‌گیرد. شما باید طوری مطالب را در این بخش گردآوری کنید که مهر تایید اکسپت مقاله خود را در ذهن داوران حک کنید. می‌توانید در مورد مشکلاتی که در پژوهش داشته‌اید حرف بزنید و یا پیشنهادات سازنده و مفیدی در حیطه تخصصی خود برای پژوهشگران آتی داشته باشید.

آخرین بخش از یک مقاله علمی پژوهشی، مربوط است به رفرنس‌ها و منابعی که در متن مقاله خود از آن‌ها بهره برده‌اید. دقت داشته باشید که شیوه رفرنس نویسی در مقالات علمی، بسیار حائز اهمیت است و بنابراین باید در جمع آوری آن‌ها دقت بسیار شود. از مواردی که باید در حین رفرنس نویسی بدان توجه کرد، این است که در پایان کار حتماً رفرنس‌های درون متنی و پایان متن را با یکدیگر تطبیق دهید تا کم و زیاد نباشند. همچنین یک مقاله پژوهشی همیشه رفرنس‌های به روز و جدیدی دارد. سبک رفرنس نویسی خود را حفظ کنید و سعی کنید آن را بر طبق ژورنالی که می‌خواهید مقاله را به آن سابمیت کنید، انجام دهید.