برای ارسال مقاله به یک ژورنال یا کنفرانس علمی، معمولاً نیاز به تکمیل و ارسال فرم‌های مختلفی به همراه مقاله دارید. این فرم‌ها ممکن است بسته به نوع ژورنال یا کنفرانس و سیاست‌های آن‌ها متفاوت باشند. در این مطلب قرار است به مهم‌ترینِ این فرم‌ها بپردازیم.
فرم‌های ضروری در زمان ارسال مقاله عبارت‌اند از فرم عدم تعارض منافع، کد اخلاق، کد ارکید، فرم رضایت‌نامه و کاورلتر. در ادامه به بررسی جزئی‌تر و اهمیّت هر یک از این موارد خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.
فرم عدم تعارض منافع (Conflict of Interest Form یا COI) یک سند رسمی است که نویسندگان یک مقاله علمی باید آن را تکمیل کنند تا شفاف‌سازی کنند که آیا در انجام پژوهش یا نوشتن مقاله، منافع شخصی، مالی، یا حرفه‌ای خاصی وجود داشته که می‌تواند بر نتایج یا تفسیرهای آن‌ها تأثیر بگذارد یا خیر.
شفافیت: اطمینان حاصل شود که هیچ گونه منافع شخصی، مالی یا حرفه‌ای نویسندگان بر پژوهش یا نتایج آن تأثیر منفی نگذاشته است.
اعتمادسازی: افزایش اعتماد مخاطبان، داوران، و دیگر محققان به یافته‌ها و نتیجه‌گیری‌های ارائه شده در مقاله.
تضاد مالی: اگر نویسندگان از شرکتی حمایت مالی دریافت کرده‌اند که ممکن است با موضوع پژوهش مرتبط باشد.
تضاد حرفه‌ای: اگر نویسندگان به سازمان یا شرکتی وابسته باشند که ممکن است از نتایج پژوهش نفع ببرد.
منافع شخصی: هر گونه ارتباط یا رابطه شخصی با افراد یا نهادهایی که ممکن است از نتایج مقاله نفع ببرند.
نویسندگان باید تمامی منابع مالی، کمک‌ها، قراردادها، یا هر گونه حمایت دیگری که دریافت کرده‌اند و ممکن است بر کار پژوهشی تأثیر داشته باشد را فهرست کنند.
اگر هیچ گونه تضاد منافعی وجود ندارد، نویسنده باید این موضوع را در فرم اعلام کند.
در صورتی که تضاد منافع وجود داشته باشد، نویسندگان باید نحوه مدیریت آن را توضیح دهند.
این فرم برای حفظ یکپارچگی علمی و جلوگیری از هر گونه سوگیری در نتایج پژوهش‌ها ضروری است. ژورنال‌ها و کنفرانس‌ها معمولاً به این فرم اهمیت زیادی می‌دهند تا اطمینان حاصل کنند که پژوهش‌ها به صورت بی‌طرفانه انجام شده‌اند و نتایج آن‌ها قابل اعتماد است.
کد مصوبه اخلاق (Ethical Approval Code) یا شماره تأییدیه اخلاق یک شناسه یا کد منحصر به فرد است که به پژوهش‌های علمی اعطا می‌شود تا نشان دهد که این پژوهش توسط یک کمیته اخلاقی معتبر مورد بررسی و تأیید قرار گرفته است.
پژوهش‌های انسانی و حیوانی: در پژوهش‌هایی که بر روی انسان‌ها یا حیوانات انجام می‌شود، محققان ملزم به دریافت تأییدیه اخلاقی از یک کمیته معتبر هستند. این تأییدیه تضمین می‌کند که پژوهش مطابق با استانداردهای اخلاقی و با در نظر گرفتن حقوق، سلامت، و رفاه شرکت‌کنندگان یا حیوانات انجام شده است.
انتشار مقالات: بسیاری از ژورنال‌ها و کنفرانس‌های علمی برای پذیرش و انتشار مقالات پژوهشی نیاز به ارائه کد مصوبه اخلاق دارند تا اطمینان حاصل کنند که پژوهش به‌درستی و با رعایت اصول اخلاقی انجام شده است.
ارائه پروپوزال: محققان باید پروپوزال پژوهشی خود را به یک کمیته اخلاقی معتبر (مانند کمیته‌های اخلاق دانشگاه‌ها یا مؤسسات پژوهشی) ارائه دهند.
بررسی کمیته: کمیته اخلاق پروپوزال را از نظر انطباق با اصول اخلاقی بررسی می‌کند. این بررسی شامل ارزیابی روش‌های جمع‌آوری داده‌ها، رضایت‌نامه‌های شرکت‌کنندگان، نحوه برخورد با اطلاعات حساس و دیگر موارد مرتبط است.
صدور کد مصوبه: اگر پژوهش مورد تأیید قرار گیرد، یک کد یا شماره منحصر به فرد به پژوهش اختصاص داده می‌شود که به عنوان کد مصوبه اخلاق شناخته می‌شود.
این کد نشان‌دهنده این است که پژوهش به صورت اخلاقی و مطابق با استانداردهای پذیرفته شده بین‌المللی انجام شده است. این موضوع به افزایش اعتبار پژوهش و حفاظت از حقوق شرکت‌کنندگان کمک می‌کند.
کد ارکید (ORCID iD) یک شناسه دیجیتال منحصر به فرد است که به پژوهشگران و نویسندگان علمی اختصاص داده می‌شود. این شناسه برای شناسایی دقیق و یکتای هر پژوهشگر در سراسر جهان استفاده می‌شود و به حفظ یکپارچگی و اعتبار سوابق پژوهشی کمک می‌کند.
شناسه یکتا: ORCID iD یک کد 16 رقمی منحصر به فرد است که به هر پژوهشگر اختصاص داده می‌شود و در قالب URL (مثلاً https://orcid.org/0000-0001-2345-6789) نمایش داده می‌شود.
یکپارچگی سوابق علمی: این کد به پژوهشگران اجازه می‌دهد که تمامی فعالیت‌های پژوهشی خود از جمله مقالات، کتاب‌ها، پروژه‌ها و دیگر آثار علمی را در یک پروفایل واحد جمع‌آوری و مدیریت کنند.
جلوگیری از سردرگمی: با استفاده از ORCID iD، پژوهشگران با نام‌های مشابه یا تغییر نام در طول حرفه علمی خود، به‌سادگی قابل شناسایی و تفکیک هستند.
پذیرش بین‌المللی: ORCID به عنوان یک استاندارد بین‌المللی شناخته شده است و توسط بسیاری از دانشگاه‌ها، مؤسسات تحقیقاتی، و ناشران علمی در سراسر جهان استفاده می‌شود.
انتشار مقالات: بسیاری از ژورنال‌های علمی از نویسندگان می‌خواهند که هنگام سابمیت مقاله، کد ORCID خود را ارائه دهند.
پروفایل پژوهشی: پژوهشگران می‌توانند از طریق وبسایت ORCID یک پروفایل ایجاد کرده و تمامی اطلاعات مربوط به سوابق علمی خود را در آن درج کنند.
اتصال به سیستم‌های دیگر: ORCID iD می‌تواند با سیستم‌های دیگر (مانند پایگاه‌های داده پژوهشی، دانشگاه‌ها، و ناشران) ادغام شود تا اطلاعات به‌صورت خودکار به‌روزرسانی شوند.
به وبسایت ORCID مراجعه کنید.
ثبت‌نام کنید و اطلاعات مورد نیاز را تکمیل کنید.
پس از ثبت‌نام، یک کد ORCID یکتا به شما اختصاص داده می‌شود که می‌توانید آن را در پروفایل‌ها، مقالات، و دیگر فعالیت‌های علمی خود استفاده کنید.
فرم رضایت‌نامه (Consent Form) یک سند رسمی است که از شرکت‌کنندگان در یک پژوهش یا مطالعه درخواست می‌شود تا رضایت خود را برای شرکت در آن اعلام کنند. این فرم معمولاً در پژوهش‌هایی که شامل افراد انسانی هستند مورد استفاده قرار می‌گیرد و به منظور اطمینان از این است که شرکت‌کنندگان با اطلاع کامل از جزئیات پژوهش و پیامدهای احتمالی آن، رضایت خود را برای شرکت در پژوهش اعلام کرده‌اند.
توضیح کلی پژوهش: شرح مختصری از هدف، روش‌ها، و اهداف پژوهش ارائه می‌شود تا شرکت‌کننده بداند که در چه پژوهشی شرکت می‌کند.
شرایط و ضوابط شرکت در پژوهش:
مدت زمان مطالعه
نوع فعالیت‌هایی که شرکت‌کننده باید انجام دهد
هرگونه نمونه‌گیری یا آزمایش‌هایی که ممکن است انجام شود
خطرات و مزایا:
هرگونه خطرات یا پیامدهای منفی بالقوه‌ای که ممکن است در نتیجه شرکت در پژوهش به وجود آید.
مزایای احتمالی شرکت در پژوهش، مانند دریافت اطلاعات پزشکی یا پاداش مالی.
حریم خصوصی و محرمانگی:
نحوه استفاده از داده‌های شرکت‌کنندگان و چگونگی محافظت از حریم خصوصی آن‌ها توضیح داده می‌شود.
معمولاً اشاره می‌شود که داده‌های شخصی چگونه ذخیره و محافظت می‌شوند و آیا داده‌ها به‌صورت ناشناس جمع‌آوری می‌شوند یا خیر.
حق انصراف:
شرکت‌کنندگان باید مطلع شوند که می‌توانند در هر مرحله‌ای از پژوهش بدون هیچ‌گونه عواقب منفی، از ادامه شرکت انصراف دهند.
تماس برای اطلاعات بیشتر:
اطلاعات تماس پژوهشگر یا نهاد مسئول برای پاسخ به سؤالات شرکت‌کنندگان یا ارائه اطلاعات بیشتر.
امضا و تاریخ:
شرکت‌کننده باید با امضا و تاریخ‌گذاری این فرم، رضایت خود را به‌صورت کتبی اعلام کند.
در برخی موارد، شاهدی نیز ممکن است لازم باشد تا امضای شرکت‌کننده را تأیید کند.
حفاظت از حقوق شرکت‌کنندگان: این فرم به عنوان یک ابزار قانونی عمل می‌کند که از حقوق شرکت‌کنندگان حفاظت می‌کند و اطمینان می‌دهد که آن‌ها با آگاهی کامل در پژوهش شرکت می‌کنند.
رعایت اصول اخلاقی: استفاده از فرم رضایت‌نامه یکی از معیارهای کلیدی رعایت اصول اخلاقی در پژوهش‌های علمی است، به‌ویژه در پژوهش‌هایی که با افراد انسانی سروکار دارند.
مستندسازی رضایت: فرم رضایت‌نامه به پژوهشگران کمک می‌کند تا مستندات لازم برای رضایت آگاهانه شرکت‌کنندگان را داشته باشند که این می‌تواند در مواقع نیاز قانونی یا اخلاقی مفید باشد.
این فرم در هر نوع پژوهش که با شرکت مستقیم افراد سروکار دارد (مانند آزمایش‌های بالینی، مطالعات روان‌شناختی، و حتی پرسش‌نامه‌ها) ضروری است و به پژوهشگران کمک می‌کند تا از جنبه‌های اخلاقی پژوهش خود اطمینان حاصل کنند.
کاورلتر (Cover Letter) یا نامه همراه، یک نامه رسمی و کوتاه است که هنگام ارسال مقاله به یک ژورنال علمی، همراه با مقاله به سردبیر ارسال می‌شود. این نامه به منظور معرفی مقاله و توضیح اهمیت و دلایل ارسال آن به ژورنال مورد نظر نوشته می‌شود. کاورلتر می‌تواند نقش مهمی در جلب توجه سردبیر به مقاله داشته باشد و به ارائه یک تصویر کلی از کار انجام شده کمک می‌کند.
کاورلتر یکی از اجزای حیاتی در فرآیند سابمیت مقاله است و می‌تواند بر روی فرآیند پذیرش مقاله تأثیر بسزایی داشته باشد.
معرفی مختصر مقاله:
عنوان مقاله و نام نویسندگان اصلی ذکر می‌شود.
یک توضیح کوتاه و خلاصه از موضوع مقاله و دستاوردهای اصلی آن ارائه می‌شود.
اهمیت مقاله:
در این بخش، نویسندگان توضیح می‌دهند که چرا مقاله‌ی آن‌ها مهم است و چگونه به پیشرفت علمی در حوزه‌ی مورد نظر کمک می‌کند.
نوآوری‌ها و ارزش افزوده‌ی مقاله به صورت خلاصه بیان می‌شود.
تناسب با ژورنال:
توضیح داده می‌شود که چرا این مقاله برای ژورنال انتخابی مناسب است.
ارتباط مقاله با زمینه‌های مورد علاقه ژورنال و اهداف آن بیان می‌شود.
تأیید عدم ارسال همزمان به سایر ژورنال‌ها:
نویسندگان تأیید می‌کنند که مقاله به طور همزمان به هیچ ژورنال دیگری ارسال نشده است.
این موضوع از لحاظ اخلاقی بسیار مهم است و باید صادقانه بیان شود.
دعوت به داوری:
برخی نویسندگان ممکن است در این بخش نام داوران پیشنهادی خود را ذکر کنند یا اشاره کنند که چه افرادی ممکن است تضاد منافع داشته باشند و نباید مقاله را داوری کنند.
اطلاعات تماس:
نویسنده‌ی مسئول مقاله (Corresponding Author) باید اطلاعات تماس خود را به‌صورت کامل (آدرس ایمیل، شماره تلفن و آدرس پستی) ذکر کند.
اختصار و دقت: کاورلتر باید مختصر و مفید باشد و به نکات کلیدی مقاله اشاره کند.
لحنی حرفه‌ای: لحن کاورلتر باید رسمی و حرفه‌ای باشد.
عدم تکرار مقاله: کاورلتر نباید جزئیات فنی مقاله را تکرار کند بلکه باید تمرکز روی معرفی و اهمیت کلی مقاله باشد.
ایجاد اولین تأثیر: کاورلتر اولین سندی است که سردبیر می‌بیند، بنابراین می‌تواند نقش مهمی در تصمیم‌گیری اولیه سردبیر در مورد بررسی یا رد مقاله داشته باشد.
ارتباط با سردبیر: کاورلتر فرصتی برای نویسندگان است تا مستقیماً با سردبیر ارتباط برقرار کنند و دلایل خود را برای انتخاب ژورنال و ارسال مقاله توضیح دهند.
موسسه اشراق، با داشتن کارشناس در زمینه‌های متعدد می‌تواند روند چاپ مقاله را برای شما مشتریان فرهیخته تسهیل کرده و سرعت بخشد. از بین فرم‌های ذکرشده، دریافت کد اخلاق و کد ارکید توسط خود نویسنده باید انجام گیرد. فرم عدم تعارض نیز باید توسط نویسنده تکمیل گردد. برای تکمیل فرم رضایت‌نامه نیز کافی است تا برای شرکت‌کنندگان در آزمایش ارسال شود تا ایشان فرم را تکمیل کرده و بازگردانند. درنهایت موسسه اشراق می‌تواند با ارائه خدمات نگارش کاورلتر در خدمت مشتریان عزیز باشد. همچنین خدمات فرمت بندی و سابمیت مقاله در تمامی مجلات داخلی و خارجی نیز انجام می‌پذیرد. جهت ثبت سفارش بر روی لینک‌های زیر کلیک نمایید:
راه‌های ارتباطی با موسسه انتشاراتی اشراق
کارشناسان و مشاوران موسسه انتشاراتی اشراق به صورت تمام‌وقت حتی در روزهای تعطیل آماده ارائه خدمات حرفه‌ای و باکیفیت به مشتریان و کاربران خود هستند. برای دریافت مشاوره می‌توانید از طریق سایت به صورت آنلاین با مشاورین موسسه گفت‌وگو کنید و یا از طریق تماس تلفنی با شماره‌های زیر در ارتباط باشید:
eshragh_company
isi.eshragh@gmail.com
09149724933
041-33373424
لطفاً جهت ارائه‌ی هر نوع پیشنهاد سازنده و انتقاد، از طریق ایمیل زیر با مدیریت اجرایی مجموعه به همراه ارسال مستندات و قرار دادن شماره تماس در ارتباط باشید که حداکثر ظرف کمتر از 48 ساعت کاری به دستورات شما رسیدگی شود.
بله، به‌طور کلی توصیه می‌شود که به تمامی نظرات داوران پاسخ داده شود.
ددلاین مجله برای اعمال اصلاحات معمولاً در نامه سردبیر ذکر می‌شود. این مدت معمولاً بین دو تا چهار هفته است.
بله، اگر مقاله شما توسط یک مجله رد شود، می‌توانید پس از اعمال اصلاحات لازم و بهبود کیفیت مقاله، آن را به یک مجله دیگر ارسال کنید. توجه داشته باشید که در برخی موارد، داوران پیشنهاداتی برای بهبود مقاله ارائه می‌دهند که اعمال آن‌ها می‌تواند شانس پذیرش در مجله دیگر را افزایش دهد.
مدت‌زمان داوری مقالات بستگی به مجله، تعداد داوران، و نوع مقاله دارد. این مدت‌زمان می‌تواند از چند هفته تا چند ماه متغیر باشد. به‌طور کلی، مجلات معمولاً بین 2 تا 6 ماه برای فرآیند داوری در نظر می‌گیرند.
خیر، ارسال همزمان یک مقاله به چند مجله از نظر اخلاقی نادرست است و می‌تواند منجر به مشکلات جدی برای نویسنده شود. شما باید صبر کنید تا نتیجه داوری از یک مجله مشخص شود، سپس در صورت رد شدن مقاله، آن را به مجله دیگری ارسال کنید.
اینستاگرام
تلگرام