مقالهنویسی فرآیندی علمی و نظاممند است که از انتخاب موضوع تا نگارش، ارجاعدهی و ویرایش نهایی را دربر میگیرد. در این راهنما مراحل اصلی، اصول نگارش، نکات اخلاقی و روش استخراج مقاله از پایاننامه آموزش داده شده تا پژوهشگران بتوانند آثار علمی خود را بهصورت حرفهای منتشر کنند.
مقالهنویسی یکی از ارکان اساسی فعالیتهای علمی است. هر پژوهشگر یا دانشجویی که قصد دارد یافتههای خود را در جامعه علمی نشر دهد، باید مهارت نگارش مقاله داشته باشد. از سویی، انتشار مقالات علمی یکی از معیارهای ارزیابی دانشگاهها، پژوهشکدهها و افراد است و نقش مهمی در ارتقای رتبه علمی، جذب بودجه تحقیقاتی و توسعه دانش دارد.
اما سؤال این است: «چگونه باید یک مقاله بنویسم؟» پاسخ به این سؤال چندان ساده نیست؛ زیرا مقالهنویسی مبتنی بر قوانین، ساختار، آداب نگارشی و روششناسی دقیق است. این مقاله قصد دارد گام به گام فرآیند نوشتن مقاله را از ابتدا تا پایان توضیح دهد، نکات کاربردی را بیان کند و کاربران را یاری کند تا مقالهای منسجم، علمی و قابل چاپ آماده کنند.
مقاله پژوهشی (Research Article) گزارشی است کوتاه و متمرکز از یک کار تحقیقی. برخلاف پایاننامه که دامنه وسیع دارد، مقاله باید مختصر، هدفمند و به موضوع مشخصی بپردازد.
پایاننامه یا رساله یک کار جامع و کامل است که اغلب شامل چند فصل، چارچوب نظری مفصل و فرآیند کامل است.
مقاله محصولی فشرده و گزیده از آن است که تنها قسمتهایی از تحقیق را برجسته میکند.
مقالات چراغ مسیر علماند. از طریق آنها ایدهها منتشر میشوند، بحثها شکل میگیرد و پیشرفت علمی تسریع میگردد. برای پژوهشگر، انتشار مقاله امکان دیده شدن پژوهش و مشارکت در جامعه علمی را فراهم میکند.

قبل از آن که قلم به دست بگیریم، چند مرحله مقدماتی ضروریاند:
موضوع باید جدید، جذاب، قابل اجرا و مرتبط با حوزه تخصصی شما باشد. لازم است شکاف علمی یا مسئلهای باثبات وجود داشته باشد.
برای تعیین اینکه چه کاری قبلاً شده و چه چیزی باید اضافه شود، باید منابع مرتبط را بهدقت مرور کنید. این کار زمینهی شما را روشن میکند.
یک یا چند سؤال تحقیق یا فرضیه مشخص تعیین کنید که پاسخ آنها را در مقاله مییابید.
قبل از نوشتن، باید چارچوب کلی مقاله (مقدمه، روش، نتایج، بحث و غیره) را در ذهن یا طرح روی کاغذ داشته باشید.
کوتاه، گویا و مختصر
بیانگر متغیرهای اصلی یا موضوع پژوهش
جذاب و خیرهکننده برای خواننده
فاقد کلمات اضافی یا مبهم
معمولاً توصیه میشود عنوان مقاله بیشتر از 12 کلمه نشود — به ویژه در مجلات بینالمللی. البته اگر موضوع پیچیده است و نیاز به توضیح بیشتر دارد، گاهی عنوان بلندتر پذیرفته میشود.
استفاده از کلمات قوی، فعل فعال و ترغیبکننده در عنوان میتواند خواننده را جذب کند. به عنوان مثال: «تأثیر آموزش آنلاین بر انگیزه دانشجویان دانشگاههای ایران» به جای «بررسی آموزش آنلاین و انگیزه دانشجویان».
ترتیب اسامی مؤلفان معمولاً بر مبنای سهم آنان در پژوهش تعیین میشود. اگر سهم مشابه باشد، ترتیب الفبایی رایج است.
بعد از نام مؤلف، وابستگی دانشگاه یا مؤسسه ایشان ذکر میشود. اگر مؤلفان از مؤسسات مختلف هستند، برای هر نام، نام مؤسسه ذکر میگردد.
همه مؤلفان باید پیش از ارسال مقاله موافقت کنند و سهم خود را بپذیرند. درج نام مؤلف بعد از انتشار بدون موافقت او، نقض اخلاقی است.
چکیده باید شامل هدف، سؤال یا فرضیه، روش، یافتهها و نتیجهگیری کوتاه باشد.
هدف/فرضیه
روشها
نتایج برجسته
نتیجهگیری یا پیام نهایی
چکیده معمولاً بین 100 تا 150 کلمه است و نباید شامل ارزیابی یا نقد زیاد باشد. همچنین در نوشتن چکیده از نقل قول یا ارجاع به منابع خودداری شود.
چکیده باید بهگونهای نوشته شود که حتی اگر مخاطب فقط چکیده را بخواند، چشماندازی از کلیت کار داشته باشد.
در انتهای چکیده اغلب 5 تا 7 واژه کلیدی ارائه میشود. این واژگان باید:
نمایانگر محورها و موضوعات اصلی مقاله باشند
به نمایهسازی مقاله در موتورهای جستجو و پایگاههای علمی کمک کنند
از نظر فنی مرتبط و نه بسیار کلی باشند
مثال: «آموزش آنلاین»، «انگیزه دانشجویی»، «پژوهش کمی»، «یادگیری الکترونیکی»، «ارزیابی آموزشی»
مقدمه یکی از مهمترین بخشهاست؛ زیرا اغلب خواننده در ابتدا آن را میخواند تا تصمیم بگیرد آیا ادامه دهد یا نه.

معرفی کلی موضوع
بیان اهمیت موضوع
مروری کوتاه بر پیشینه مرتبط
بیان شکاف علمی
ارائه هدف و سؤالات/فرضیات
تعریف مفاهیم اصلی (به صورت عملیاتی)
به جای مرور تمامی مطالعات، فقط آنهایی را انتخاب کنید که مستقیماً به موضوع شما نزدیک هستند و به خواننده نشان دهید چه کمبودی وجود دارد.
باید روشن شود چرا این تحقیق ضروری است—چه نیازی را برطرف میکند یا چه سوالی بیپاسخ مانده است.
سوالات را به شکل استفهامی بنویسید، فرضیات را به صورت گزارهای. مثال: «آیا بین آموزش آنلاین و انگیزه دانشجویان رابطه وجود دارد؟»
مفاهیم اساسی را به صورت عملیاتی تعریف کنید تا ابهامی برای خواننده نماند.
هدف از این بخش این است که خواننده بتواند تحقیق شما را بازتولید کند و بر اعتبار نتایج قضاوت کند.
مثلاً پژوهش از نوع توصیفی، پیمایشی، آزمایشی، مطالعه موردی، کمی یا کیفی است.
جامعه آماری را تعریف کنید، روش نمونهگیری (تصادفی، طبقهای، گلولهبرفی، در دسترس) و تعداد نمونه را ذکر کنید.
مثلاً پرسشنامه، مصاحبه، مشاهده، آزمونهای استاندارد. در مورد روایی و پایایی ابزار توضیح دهید (مثلاً آزمون پایایی با آلفای کرونباخ).
شرح دهید که دادهها چگونه جمع شد (پرسش حضوری، آنلاین، برداشت از بانک دادهها و غیره) و چه بازه زمانی.
ابزار آماری مورد استفاده را بیان کنید (مثلاً SPSS، R، STATA). نوع تحلیل (آزمونهای t، تحلیل رگرسیون، تحلیل عاملی، آزمون خیدو) را توضیح دهید.
در این بخش دادهها را به صورت گزارش خالص و بدون تفسیر زیاد ارائه میدهید.
نتایج را بهصورت جدولها، نمودارها، شکلها نمایش دهید. هر جدول یا نمودار باید دارای عنوان و شرح مناسب باشد.
معمولاً نتایج بر اساس سوالات یا فرضیات طرح میشوند: ابتدا مهمترین نتایج، سپس سایر آنها به ترتیب اهمیت.
در کنار جدول یا نمودار، توضیح مختصر و واضح در قالب متن بدهید تا خواننده بفهمد چه چیزی نشان داده شده است.
در این بخش از پردازش ذهنی یا بحث مفصل خودداری کنید؛ تحلیلها را در بخش بحث بیاورید.
در این بخش نتایج را تفسیر و با نظریهها و مطالعات پیشین مقایسه میکنیم.
برای هر نتیجه مهم، توضیح دهید چرا چنین یافتهای به دست آمده است و چه معنایی دارد.
مطالعات مشابه را بیاورید نشان دهید نتایج شما موافق یا مخالف آنهاست و دلیل احتمالی آن چیست.
بگویید این نتایج چه کاربردهایی در علم، آموزش، سیاستگذاری یا صنعت دارد.
اگر محدودیتی در طراحی، نمونه، ابزار یا تحلیل وجود داشته، صادقانه ذکر کنید تا اعتبار پژوهش شما بیشتر شود.
چند جمله کوتاه برای بیان مهمترین دستاوردهایی که تحقیق به آنها رسید.
چه پیامی باید از کل تحقیق برداشت شود؟
چه سوالاتی باقی ماندهاند؟ چه بسطها و تعمیمهایی قابل انجام است؟
اگر مقاله کاربردی است، توصیههای عملی برای مسئولان، تصمیمگیرندگان، معلمان و غیره ارائه دهید.
ارجاعدهی – درون متن و بیرون متن – یکی از ستونهای مهم مقالهنویسی است.
هرگاه نظریه، داده، روش، نتیجه یا فرضی از کار دیگران آورده شود، باید منبع آن ذکر شود. همچنین نقل مستقیم (کلمه به کلمه) باید در گیومه و با ارجاع مناسب باشد.
روشهای مختلفی وجود دارند مثل (نام مؤلف، سال)، [شماره مرجع] یا سبک پاورقی. انتخاب سبک ارجاع بسته به مجله است.
APA (نام-سال)
IEEE (شماره در متن)
Vancouver / Vancouver Modified
سبکهای محلی یا مخصوص مجلات فارسی
باید دستورالعمل مجله را کاملاً رعایت کنید.
استناد به منابع دست دوم را فقط وقتی ضروری است با ذکر مناسب انجام دهید. از استناد به ادعاهای عمومی که نیازی به ارجاع ندارند (مانند حقایق عمومی) خودداری کنید.
پس از متن مقاله باید فهرستی کامل از منابعی که در متن ارجاع دادهاید آورده شود.
معمولاً بر اساس الفبای نام خانوادگی مؤلف اول یا شماره مرجع. در منابع انگلیسی، ترتیب الفبایی بر اساس حروف لاتین.
مؤلف یا مؤلفان؛ سال انتشار؛ عنوان اثر؛ نام ژورنال یا ناشر؛ جلد، شماره، صفحات؛ DOI یا آدرس دقیق (برای مقالات الکترونیکی).
مثال:
Smith, J. & Brown, A. (2020). The Impact of Online Learning on Student Motivation. Journal of Educational Studies, 15(3), 123-143. https://doi.org/10.xxx/yyy
اگر از منابع فارسی استفاده کردهاید، آنها را به صورت جداگانه یا در کنار منابع انگلیسی ذکر کنید (بسته به دستور مجله).
در فهرست منابع فقط آنهایی باشد که در متن به آنها ارجاع داده شده است؛ از آوردن منابع اضافی خودداری کنید.
پس از اتمام نگارش، کار هنوز تمام نشده است؛ مرحله بازبینی و ویرایش نقش حیاتی دارد.
هر بخش باید به بخش بعدی پیوند منطقی داشته باشد. انتقالهای بین جملات و پاراگرافها باید روان باشد.
با دقت نقاط، ویرگول، قواعد زبان فارسی، رسم الخط و هماهنگی فعل و فاعل را بررسی کنید.
به همکاران، استاد یا دوستان نشان دهید و نظر آنها را بپرسید. دید بیرونی خطاها را آشکار میکند.
از مطابقت مقاله با قالب مجله (فونت، فاصلهها، عنوان جداول، شکلها، سبک ارجاع) مطمئن شوید.

برای اعتبار و پذیرش، رعایت اخلاق علمی ضروری است.
هیچ قسمتی از متن را از منبعی بدون ارجاع نقل نکنید. اگر لازم است، هنگام استفاده از متن منبع، از گیومه و ارجاع مناسب بهره ببرید.
اگر تحقیق شما با کمک مالی یا حمایت نهادی انجام شده، آن را در مقاله ذکر کنید. اگر مؤلف یا نویسنده با منافع تجاری مرتبط است، بیان کنید.
تمام کسانی که سهم واقعی در پژوهش داشتهاند به عنوان مؤلف ذکر شوند؛ کسانی که سهمی نداشتهاند نباید نامشان آورده شود. تغییر ترتیب مؤلفان پس از ارسال مقاله باید با موافقت همه باشد.
در پژوهشهای علوم داده یا پژوهشهای باز، بهتر است دادهها و کدها را منتشر کنید یا در دسترس قرار دهید (در صورت امکان و با حفظ محرمانگی).
پس از آمادهسازی کامل، مقاله را به مجله مناسب ارسال میکنیم و وارد فرآیند داوری میشویم.
مجلۀ مرتبط با حوزه موضوعی انتخاب کنید که ضریب تأثیر، نمایه بودن و مخاطب مناسب دارد. قالب و دستورالعمل مجله را مطالعه کنید.
طبق “Author Guidelines” مجله، تنظیم فونت، متن اصلی، پوشش نامه (Cover Letter)، چک لیست اخلاقی، توضیح درباره مشارکت مؤلفان و منابع الزامی است.
پس از ارسال، مقاله به داوران ارسال میشود. ممکن است با پیشنهاد اصلاحات یا رد مواجه شوید. پاسخ منطقی، دقیق و با مستندات به داوران دهید و نسخه اصلاحشده را همراه با پاسخ نامه ارسال کنید.
اگر تأیید شد، بدانید فرایند نهایی ویراستاری، صفحهآرایی، تأیید نهایی و انتشار ممکن است چند ماه به طول بیانجامد.

مقاله تحقیقاتی (اصلی)
مقاله مروری (Review)
مقاله کوتاه (Short Communication)
مقاله بیانیهای (Position Paper)
مقاله کاربردی / تجربی
آشنایی با نوع مقاله به انتخاب ساختار و لحن کمک میکند.
در انتخاب مجلهها، مجلات بینالمللی با نمایه Scopus/ISI و مجلات داخلی معتبر را بررسی کنید. مجلات با دسترسی آزاد (Open Access) نیز گزینهای جذاباند.
برای مدیریت مطالب و منابع از نرمافزارهایی مانند EndNote، Mendeley، Zotero استفاده کنید. برای بررسی سرقت ادبی از Turnitin، iThenticate یا نرمافزار مشابه بهره ببرید. برای تحلیل آماری از SPSS، R، Python و غیره استفاده کنید.
مطمئن شوید مجله در پایگاههایی مانند Scopus، Web of Science، Google Scholar نمایه میشود تا مقاله شما قابل دسترسی جهانی باشد.
با پژوهشگران مرتبط در زمینه خود ارتباط برقرار کنید، در همایش شرکت کنید و مقالاتتان را در پلتفرمهای علمی (ResearchGate، Academia) منتشر کنید تا استناد بیشتری کسب کنید.
آموزش مقالهنویسی اگرچه در آغاز دشوار به نظر میرسد، اما با تمرین مداوم، بازخورد گرفتن و آشنایی با ساختارها و قوانین، میتوان مهارت آن را کسب کرد. رعایت کلیه مراحل — از انتخاب موضوع تا ارسال نهایی — به کیفیت کل مقاله کمک میکند. پژوهشگرانی که به این مهارت مسلطاند، نه تنها قادرند یافتههای خود را به مخاطبان علمی عرضه کنند، بلکه در مسیر رشد حرفهای نیز گام برمیدارند.
چنین مهارتی به مرور تبدیل به یک توانِ طبیعی میشود: ذهن شما هنگام فکر کردن به یک تحقیقترجیحی، همواره ساختار مقاله را میبیند — مقدمه، روش، نتایج، بحث. از امروز پیشنهاد میکنم با پروژههای کوچک شروع کنید و کمکم پروژههای بزرگتر بنویسید. با تکرار و بازخورد، شما نیز خواهید توانست مقالههای برجستهای ارائه دهید.
در پایان این راهنمای جامع آموزش مقالهنویسی، لازم است نکتهای مهم و شفاف درباره خدمات پژوهشی بیان شود. مؤسسه اشراق بهعنوان یکی از مراکز علمی معتبر کشور، در راستای حمایت از رشد علمی دانشجویان و پژوهشگران، خدمات «نگارش مقاله بهصورت سفارشی» ارائه نمیدهد؛ چرا که این کار مغایر با اصول اخلاق پژوهش و صداقت علمی است. هدف این مؤسسه، ترویج مهارت مقالهنویسی و توانمندسازی پژوهشگران است تا خود بتوانند آثار علمیشان را تولید و منتشر کنند.

با این حال، خدمات استخراج مقاله از پایاننامه در مؤسسه اشراق کاملاً مجاز و امکانپذیر است. در این فرایند، کارشناسان متخصص مؤسسه با رعایت اصول علمی و اخلاقی، به پژوهشگر کمک میکنند تا یافتههای پایاننامه خود را در قالب یک یا چند مقاله علمی تدوین کند. این فرآیند نهتنها به درک بهتر ساختار مقاله کمک میکند، بلکه فرصت انتشار علمی نتایج تحقیق را برای پژوهشگر فراهم میسازد.
شما میتوانید با اتکا به دانش خود و با همراهی کارشناسان علمی این مؤسسه، مقالهتان را آماده و منتشر کنید و از تجربه کارشناسان برای ترجمه، ویرایش و استخراج مطالب بهره ببرید.
راههای ارتباطی با موسسه انتشاراتی اشراق
کارشناسان و مشاوران موسسه انتشاراتی اشراق به صورت تماموقت حتی در روزهای تعطیل آماده ارائه خدمات حرفهای و باکیفیت به مشتریان و کاربران خود هستند. برای دریافت مشاوره میتوانید از طریق سایت به صورت آنلاین با مشاورین موسسه گفتوگو کنید و یا از طریق تماس تلفنی با شمارههای زیر در ارتباط باشید:
eshragh_company
isi.eshragh@gmail.com
09149724933
041-33373424
بستگی به موضوع، حجم روششناسی، دسترسی به دادهها و تجربه نویسنده دارد؛ ممکن است از چند هفته تا چند ماه زمان ببرد.
همواره هنگام استفاده از ایده دیگران، آن را با ارجاع مناسب ذکر کنید. از نقل قول مستقیم با گیومه همراه ارجاع استفاده کنید. متنها را به زبان خود بازنویسی کنید و از نرمافزارهای بررسی سرقت ادبی بهره ببرید.
به فرمت مجله بستگی دارد. قبل از ارسال مقاله، راهنمای نویسندگان مجله را بررسی کنید و آن سبک را به دقت رعایت کنید.
خیر، این کار خلاف اخلاق علمی است. همزمان ارسال به چند مجله معمولاً باعث رد شدن مقاله یا حذف آن میشود. تا تأیید نشود، ارسال مجدد در مجله دیگر ممنوع است (مگر سیاست مجله مجاز بداند).
تعداد ارجاعها به موضوع، عمق پژوهش و نوع مقاله بستگی دارد. یک مقاله مروری ممکن است 50 تا 200 منبع داشته باشد، مقاله تحقیقاتی کوچک 20 تا 60 منبع. کیفیت منبعها مهمتر از کمّیت.