مقالات ISI از جمله معتبرترین مقالات علمی هستند که در مجلات تخصصی با نمایه‌های معتبر جهانی منتشر می‌شوند. یکی از مهم‌ترین چالش‌ها در فرآیند نگارش این مقالات، سرقت ادبی است که می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری برای نویسندگان به همراه داشته باشد. در این مطلب، به بررسی مفهوم سرقت ادبی، پیامدهای احتمالی، و روش‌های رفع سرقت علمی در مقالات ISI می‌پردازیم.
در دنیای امروز، مقالات علمی به‌ویژه مقالات منتشر شده در مجلات معتبر ISI به‌عنوان معیاری مهم برای ارزیابی پیشرفتهای علمی و توانمندی‌های پژوهشگران شناخته می‌شوند. این مقالات نه‌تنها ابزاری برای ارائه نتایج پژوهش‌های ارزشمند هستند، بلکه نقشی حیاتی در ارتقای جایگاه علمی نویسندگان، جذب حمایت‌های مالی و جلب اعتماد جامعه علمی ایفا می‌کنند. با این وجود، روند چاپ و پذیرش مقالات ISI بسیار چالش‌برانگیز و پیچیده است و یکی از جدی‌ترین موانعی که پژوهشگران در این مسیر با آن مواجه می‌شوند، مسئله سرقت ادبی یا پلاجیاریسم است.
سرقت ادبی، که به استفاده غیرمجاز از آثار یا ایده‌های دیگران بدون ارجاع صحیح به منبع اطلاق می‌شود، نه‌تنها اعتبار علمی پژوهشگر را به خطر می‌اندازد، بلکه می‌تواند باعث رد شدن مقاله در مراحل اولیه داوری مجلات معتبر شود. مجلات ISI به دلیل استانداردهای سخت‌گیرانه خود، حساسیت ویژه‌ای نسبت به اصالت محتوای مقالات دارند و کوچک‌ترین شائبه‌ای از سرقت علمی می‌تواند عواقب جدی برای نویسنده به همراه داشته باشد. از رد مقاله گرفته تا قرار گرفتن نام پژوهشگر در لیست سیاه مجله، این موارد نشان‌دهنده اهمیت پیشگیری و رفع سرقت ادبی پیش از ارسال مقاله به مجله است.
در این راستا، تشخیص و رفع سرقت ادبی از مقالات علمی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین اقدامات پیش از ارسال مقاله شناخته می‌شود. ابزارهای تخصصی و نرم‌افزارهای پیشرفتهای همچون iThenticate و Turnitin نقش مهمی در شناسایی میزان مشابهت متون علمی ایفا می‌کنند. همچنین، ارائه خدمات پارافریز حرفه‌ای توسط مؤسسات معتبر پژوهشی، فرصتی ارزشمند برای پژوهشگران فراهم می‌آورد تا محتوای مقاله خود را بدون از دست دادن اصالت و مفاهیم علمی بازنویسی و اصلاح کنند. در ادامه، به بررسی جامع مفهوم سرقت ادبی، پیامدهای آن در مقالات ISI و روش‌های پیشگیری و رفع آن می‌پردازیم.
سرقت ادبی (Plagiarism) به استفاده از ایده‌ها، نوشته‌ها، یا دستاوردهای دیگران بدون ارجاع مناسب به منبع اصلی گفته می‌شود. این عمل به دو صورت آگاهانه و ناآگاهانه ممکن است رخ دهد.
انواع سرقت ادبی شامل موارد زیر می‌باشد:
کپی‌برداری مستقیم: استفاده از متن یا داده‌های یک منبع بدون تغییر و بدون ذکر منبع.
بازنویسی غیرمجاز: تغییر یا بازنویسی متن اصلی به‌گونه‌ای که شبیه به متن جدید به نظر برسد اما همچنان از محتوای اصلی کپی شده باشد.
ترجمه بدون ارجاع: ترجمه محتوای یک مقاله به زبان دیگر بدون ذکر منبع اصلی.
استفاده از ایده‌ها بدون ارجاع: به‌کارگیری ایده‌ها یا نتایج پژوهشی دیگران بدون ذکر نام آن‌ها.
ارائه اطلاعات غلط درباره نقل‌قول‌ها: اشاره نادرست به منبع یا ایجاد اطلاعات نادرست درباره محتوای اصلی.
سرقت ادبی (Plagiarism) در هر دو شکل عمدی و غیرعمدی، یک تخلف جدی در حوزه پژوهش علمی به شمار می‌رود و می‌تواند به رد مقاله، خدشه به اعتبار علمی و حتی مجازات‌های قانونی منجر شود. با این حال، درک تفاوت میان سرقت ادبی عمدی و غیرعمدی برای پژوهشگران اهمیت بالایی دارد، زیرا آگاهی از این تفاوت می‌تواند به پیشگیری و اصلاح آن کمک کند.
سرقت ادبی عمدی زمانی رخ می‌دهد که نویسنده با علم به اینکه محتوایی از منابع دیگر گرفته شده است، عمداً از آن استفاده می‌کند و به نام خود منتشر می‌کند، بدون اینکه به منبع اصلی ارجاع دهد. در این نوع سرقت، پژوهشگر به‌طور آگاهانه قوانین اخلاق پژوهشی را زیر پا می‌گذارد. برخی از نمونه‌های سرقت ادبی عمدی عبارتند از:
کپی‌برداری کامل: استفاده از بخش‌های طولانی یا حتی کل مقاله بدون ذکر منبع.
تغییر نام نویسنده: ارائه یک پژوهش یا مقاله به نام خود، در حالی که اثر متعلق به فرد دیگری است.
جعل داده‌ها: ساخت داده‌ها یا نتایج ساختگی و انتساب آن‌ها به مطالعات علمی.
سرقت ادبی عمدی، به دلیل نقض آشکار اصول اخلاقی و علمی، معمولاً پیامدهای بسیار سنگینی دارد، از جمله قرار گرفتن در لیست سیاه مجلات، رد تمامی آثار بعدی نویسنده و آسیب جدی به اعتبار حرفه‌ای او.
سرقت ادبی غیرعمدی زمانی رخ می‌دهد که پژوهشگر بدون آگاهی یا به دلیل ناآشنایی با اصول ارجاع‌دهی و استانداردهای علمی، مرتکب تخلف می‌شود. این نوع سرقت اغلب در میان پژوهشگران مبتدی یا دانشجویانی دیده می‌شود که به‌تازگی وارد دنیای نگارش علمی شده‌اند.
عدم آگاهی از اصول ارجاع‌دهی: بسیاری از نویسندگان ممکن است با روش‌های صحیح ارجاع‌دهی و نقل‌قول آشنا نباشند.
استفاده از نقل‌قول‌های طولانی بدون ارجاع: کپی‌کردن عین‌به‌عین متن‌های علمی بدون مشخص کردن منبع، حتی اگر نیت سرقت وجود نداشته باشد.
اشتباه در استفاده از ابزارهای مدیریت منابع: استفاده نادرست از نرم‌افزارهایی مانند EndNote یا Mendeley ممکن است باعث ارجاع ناقص یا غلط شود.
بازنویسی ناکافی: تلاش برای پارافریز یک متن بدون تغییر کافی در ساختار جملات یا استفاده از مترادف‌های مناسب.
عدم تسلط به زبان علمی: در مقالات به زبان دوم، ممکن است پژوهشگر نتواند ایده‌ها را با واژگان و ساختار مناسب بازنویسی کند و به‌صورت غیرعمدی دچار مشابهت شود.
مقالات ISI به‌عنوان معیاری برای ارزیابی کیفیت پژوهش‌های علمی شناخته می‌شوند و انتشار در این مجلات اعتبار بالایی برای پژوهشگران به ارمغان می‌آورد. دانشجویان تحصیلات تکمیلی، اعضای هیئت علمی، و پژوهشگران برای ارتقای رزومه علمی، کسب رتبه‌های دانشگاهی، و همچنین جلب حمایت مالی از نهادهای تحقیقاتی نیازمند چاپ مقالات ISI هستند.
سرقت علمی در مقالات ISI عواقب جدی و گسترده‌ای دارد. برخی از این پیامدها عبارتند از:
رد مقاله: مقاله حتی در مرحله اولیه داوری رد خواهد شد.
لیست سیاه: نام نویسنده به لیست سیاه مجله افزوده می‌شود و از انتشار آثار آتی او جلوگیری می‌گردد.
خدشه به اعتبار علمی: سرقت علمی به اعتبار فردی و حرفه‌ای پژوهشگر لطمه می‌زند.
تشخیص سرقت ادبی به کمک ابزارها و نرم‌افزارهای مختلف انجام می‌شود که به پژوهشگران امکان بررسی و اصلاح مقالات را می‌دهد. در ادامه برخی از مهم‌ترین ابزارها معرفی شده‌اند:
این نرم‌افزار یکی از معتبرترین ابزارهای تشخیص سرقت ادبی در جهان است. بسیاری از مجلات ISI از این نرم‌افزار برای بررسی مقالات دریافتی استفاده می‌کنند. ویژگی‌های این نرم‌افزار عبارتند از:
مقایسه محتوای مقاله با پایگاه داده‌های گسترده.
ارائه گزارش دقیق از درصد تطابق.
پیشنهاد اصلاحات برای رفع سرقت ادبی.
این ابزار بیشتر در حوزه‌های آموزشی و دانشگاهی استفاده می‌شود و قابلیت بررسی مقالات علمی را نیز دارد. Turnitin با ارائه گزارش تطابق، کمک می‌کند تا نویسندگان مشکلات احتمالی را شناسایی و برطرف کنند.
علاوه بر قابلیت‌های ویرایشی، نسخه پیشرفته این ابزار امکان بررسی سرقت ادبی را نیز فراهم می‌کند. این ابزار برای مقالات علمی کوتاه یا بخشی از مقاله مفید است.
این ابزار که توسط Crossref توسعه داده شده است، با همکاری iThenticate فعالیت می‌کند و امکان بررسی دقیق محتوای مقالات علمی را فراهم می‌سازد.
پارافریز مقاله از طریق اقدامات زیر امکان‌پذیر است:
یکی از ساده‌ترین روش‌ها، بازنویسی جملات و پاراگراف‌های مشکوک به سرقت ادبی است. در این روش باید:
از واژه‌ها و ساختارهای جدید استفاده شود.
مفاهیم اصلی بدون تغییر معنایی منتقل شوند.
برای جلوگیری از سرقت ادبی، باید تمام نقل‌قول‌ها، ایده‌ها و داده‌های استفاده شده از منابع دیگر به‌درستی ارجاع داده شوند. استفاده از استانداردهای ارجاع‌دهی مانند APA، MLA یا Chicago بسیار اهمیت دارد.
همانطور که پیشتر اشاره شد، نرم‌افزارهای تشخیص سرقت ادبی می‌توانند به شناسایی و اصلاح بخش‌های مشکل‌دار کمک کنند.
در صورتی که نویسنده توانایی یا زمان کافی برای بررسی و اصلاح مقاله نداشته باشد، می‌تواند از خدمات موسسات پژوهشی معتبر بهره‌مند شود. موسسات تخصصی در این حوزه با استفاده از تجربیات خود، سرقت ادبی را شناسایی و اصلاح می‌کنند.
رفع سرقت ادبی در مقالات ISI از اهمیت بالایی برخوردار است و می‌تواند تأثیر بسزایی در پذیرش مقاله و حفظ اعتبار علمی نویسندگان داشته باشد. استفاده از ابزارهای پیشرفته، رعایت اصول اخلاق علمی و همکاری با موسسات تخصصی، از بهترین روش‌ها برای جلوگیری و رفع سرقت ادبی به شمار می‌روند. پژوهشگران باید پیش از ارسال مقاله، تمامی جوانب مربوط به اصالت محتوا را بررسی کرده و اقدامات لازم را انجام دهند تا مسیر چاپ مقاله در مجلات معتبر هموار شود.
مؤسسه اشراق با سال‌ها تجربه در ارائه خدمات پژوهشی و علمی، بستری مطمئن برای پژوهشگران، دانشجویان و اعضای هیئت علمی فراهم کرده است تا مقالات خود را مطابق با استانداردهای علمی و اخلاق پژوهشی تنظیم و آماده چاپ کنند. یکی از خدمات برجسته این مؤسسه، دریافت گزارش پارافریز برای برآورد درصد مشابهت مقالات به زبان‌های فارسی و انگلیسی است. این گزارش‌ها به پژوهشگران این امکان را می‌دهد که میزان تشابه محتوای مقاله خود با سایر منابع را به‌طور دقیق بررسی کرده و بخش‌هایی که ممکن است به‌عنوان سرقت علمی شناخته شوند، شناسایی کنند.
علاوه بر این، مؤسسه اشراق با ارائه خدمات حرفه‌ای پارافریز (بازنویسی محتوا) به پژوهشگران کمک می‌کند تا مشابهت‌های موجود در مقالات را به شکلی اصولی و مطابق با استانداردهای علمی رفع کنند. این فرآیند توسط کارشناسان مجرب و با استفاده از ابزارهای پیشرفته انجام می‌شود تا محتوای مقاله بدون تغییر در مفاهیم اصلی، به شکلی اصیل و دقیق بازنویسی شود.
خدمات پارافریز و رفع مشابهت در مؤسسه اشراق، به‌ویژه برای پژوهشگرانی که قصد ارسال مقالات خود به مجلات معتبر فارسی و انگلیسی (مانند ISI و Scopus) را دارند، یک راهکار ارزشمند محسوب می‌شود. این خدمات نه‌تنها باعث می‌شود که مقالات از داوری سخت‌گیرانه این مجلات عبور کنند، بلکه از احتمال رد شدن آن‌ها به دلیل سرقت ادبی جلوگیری می‌کند.
در نهایت، همکاری با مؤسسه اشراق می‌تواند مسیر موفقیت پژوهشگران را هموارتر کند. ارائه خدماتی مانند بررسی، پارافریز و رفع مشابهت، تضمین می‌کند که مقاله‌ای باکیفیت، اصیل و علمی در اختیار پژوهشگران قرار گیرد که شایستگی چاپ در معتبرترین مجلات علمی جهان را داشته باشد. این خدمات، علاوه بر صرفه‌جویی در زمان و هزینه، به پژوهشگران کمک می‌کند تا با آرامش خاطر بیشتری، دستاوردهای علمی خود را در سطح بین‌المللی منتشر کنند و گامی مؤثر در مسیر پیشرفت علمی و حرفه‌ای خود بردارند.
راه‌های ارتباطی با موسسه انتشاراتی اشراق
کارشناسان و مشاوران موسسه انتشاراتی اشراق به صورت تمام‌وقت حتی در روزهای تعطیل آماده ارائه خدمات حرفه‌ای و باکیفیت به مشتریان و کاربران خود هستند. برای دریافت مشاوره می‌توانید از طریق سایت به صورت آنلاین با مشاورین موسسه گفت‌وگو کنید و یا از طریق تماس تلفنی با شماره‌های زیر در ارتباط باشید:
eshragh_company
isi.eshragh@gmail.com
09149724933
041-33373424
خیر. در فرآیند بازنویسی یا پارافریز، محتوای علمی و مفاهیم اصلی مقاله حفظ می‌شود. تنها ساختار جملات و کلمات تغییر می‌کنند تا مشابهت کاهش یابد و محتوای مقاله اصیل به نظر برسد.
محدوده قابل‌قبول درصد مشابهت ممکن است بسته به سیاست مجله متفاوت باشد. معمولاً مجلات معتبر درصد مشابهت زیر 15-20 درصد را قابل‌قبول می‌دانند، اما این مقدار شامل نقل‌قول‌ها و بخش‌های استاندارد مانند مراجع نمی‌شود. بررسی دقیق سیاست مجله پیش از ارسال مقاله ضروری است.
بله، اگر محتوای یک مقاله ترجمه شود و به زبان جدید منتشر گردد بدون ارجاع به منبع اصلی، این عمل به‌عنوان سرقت ادبی در نظر گرفته می‌شود. در این موارد، ذکر منبع اصلی و رعایت اصول ارجاع‌دهی الزامی است.
حفظ مفهوم: اطمینان حاصل کنید که مفهوم اصلی حفظ شده است. تغییر ساختار جملات: سعی کنید ساختار جملات را تغییر دهید. استفاده از مترادف‌ها: به‌جای استفاده از کلمات اصلی، از مترادف‌ها استفاده کنید.
ارجاع به منابع: همیشه به منابع اصلی خود ارجاع دهید. استفاده از پارافریز: ایده‌ها را با کلمات خود بازنویسی کنید. استفاده از نقل قول: در صورتی که به کلمات دقیق نویسنده نیاز دارید، از نقل قول استفاده کنید.
اینستاگرام
تلگرام