با افزایش استخراج مقاله از پایاننامه، رعایت اصول پارافریز برای جلوگیری از خودمشابهتی ضروری است. در این مطلب، ضمن تعریف self-plagiarism، به اهمیت پارافریز تخصصی، روشهای بازنویسی علمی، نحوه ارجاعدهی، و استفاده از خدمات حرفهای و ابزارهای تشخیص مشابهت خواهیم پرداخت.
در سالهای اخیر، با گسترش فعالیتهای علمی و پژوهشی در سطوح تحصیلات تکمیلی، تولید پایاننامهها و رسالهها بهعنوان بخشی از فرایند فارغالتحصیلی امری رایج و الزامی شده است. دانشجویان پس از تدوین پایاننامه یا رساله خود، اغلب تمایل دارند بخشهایی از یافتهها و مطالب آن را در قالب مقالات علمی منتشر نمایند. این مقالات که بهعنوان "مقالات مستخرج از پایاننامه" شناخته میشوند، نقشی مهم در ارتقاء رزومه علمی، افزایش استنادات و توسعه دانش فردی ایفا میکنند.
با اینحال، یکی از چالشهای مهم در این مسیر، مسئله خودمشابهتی (self-plagiarism) است. برخلاف تصور بسیاری، استفاده مجدد از متون یا نتایج منتشرنشده یا منتشرشده توسط خود پژوهشگر نیز میتواند مصداقی از سرقت علمی تلقی شود، بهویژه اگر بدون اشاره صحیح یا بازنویسی (پارافریز) انجام گیرد. بنابراین، نیاز به پارافریز تخصصی و اصولی مطالب پایاننامه جهت ارائه در قالب مقالهای جدید، یک ضرورت علمی و اخلاقی بهشمار میرود.
در این مطلب، به بررسی مفهوم خودمشابهتی، اهمیت پارافریز تخصصی، راهکارهای موثر برای بازنویسی علمی، تفاوت پارافریز سطحی و عمیق، چالشهای رایج در این زمینه و نقش ابزارهای کمکی پرداخته خواهد شد.
سرقت علمی یا Plagiarism به معنای استفاده از ایدهها، متون، نتایج، دادهها یا آثار دیگران بدون ارجاعدهی مناسب و با نسبت دادن آن به خود است. این تخلف میتواند آگاهانه یا ناخودآگاه رخ دهد و پیامدهای جدی علمی، اخلاقی و حقوقی در پی داشته باشد.
Self-Plagiarism یا سرقت علمی از خود، زمانی رخ میدهد که پژوهشگر از مطالبی که قبلاً خود تولید و منتشر کردهاست، مجدداً و بدون ارجاع یا بازنویسی صحیح استفاده کند. برخلاف تصور عمومی که این عمل را بیضرر میداند، در فضای آکادمیک، این اقدام نیز ناقض اصول اخلاقی پژوهش محسوب میشود.
از جمله مصادیق self-plagiarism میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
استفاده از بخشهایی از پایاننامه در مقاله بدون بازنویسی
انتشار مجدد یک مقاله با عنوان متفاوت
ارائه مقالهای که صرفاً تکرار دادههای قبلی است، بدون تحلیل جدید
ایجاد خطای علمی در روند مرور سیستماتیک یا متاآنالیز
افزایش مصنوعی تولید علمی فرد
تضییع منابع داوری و نشر
خدشه به اعتبار فردی و سازمانی پژوهشگر
پایاننامهها معمولاً ساختاری گسترده دارند و با هدف آموزشی و مستندسازی کل فرایند تحقیق نگاشته میشوند؛ در حالی که مقالات علمی ساختاری فشرده، تحلیلی و نتیجهمحور دارند. به همین دلیل، صرف استخراج مستقیم مطالب از پایاننامه بدون تغییر زبانی، ساختاری و محتوایی، منجر به تشابه بالای متنی در سامانههای مشابهتیاب میشود. در نتیجه مقاله ممکن است توسط داوران یا مجلات رد شود.
پارافریز تخصصی به این معناست که محتوا به گونهای بازنویسی شود که در عین حفظ معنا و دقت علمی، ساختار زبانی و جملهبندی آن تغییر یابد و از نظر نرمافزارهای مشابهتیاب، مصداق کپیبرداری تلقی نشود.
نوع پارافریز | توضیح | مزایا | معایب |
---|---|---|---|
پارافریز سطحی | تغییر کلمات با مترادف، جابهجایی اجزای جمله | سریع، ساده | خطر بالای تشابه معنایی و زبانی |
پارافریز عمیق | بازنویسی جملهها با تغییر در ساختار منطقی و ترتیب اطلاعات | کاهش قابل توجه تشابه، حفظ انسجام علمی | نیاز به تسلط زبانی و تخصص علمی |
پیشنیاز هرگونه پارافریز مؤثر، فهم عمیق محتوای اصلی است. نویسنده باید بتواند بدون مراجعه مستقیم به متن، مفهوم آن را درک و بازگو کند. این کار به تفکیک مفاهیم پایه از جملات کمک میکند.
معمولاً بخشهایی مانند مرور ادبیات، روش تحقیق، و نتایج در پایاننامه با محتوای مقاله همپوشانی دارند. نویسنده باید ابتدا مشخص کند کدام بخشها قرار است در مقاله جدید استفاده شوند، سپس فرآیند بازنویسی را آغاز نماید.
در بازنویسی، نباید فقط به تغییر کلمات اکتفا کرد؛ بلکه باید جملهبندی، لحن علمی، ارتباط بین جملات و پیوستگی منطقی مطلب نیز مدنظر باشد.
یکی از بهترین راهها برای جلوگیری از خودمشابهتی، تلفیق یافتههای پیشین با منابع جدید و افزودن تحلیلهای تازه به دادههاست. این کار مقاله را از یک بازتولید صرف به یک تولید علمی جدید ارتقاء میدهد.
پیش از ارسال مقاله به مجله، بررسی تشابه آن با پایاننامه یا مقالات قبلی نویسنده اهمیت دارد. ابزارهایی مانند:
Turnitin
iThenticate
Grammarly Plagiarism Checker
Samimnoor (برای متون فارسی)
این ابزارها درصد تشابه، منابع مشابه و محل دقیق آن را گزارش میدهند.
نرمافزارها و وبسایتهایی نیز برای کمک به پارافریز وجود دارند، مانند:
QuillBot
Paraphraser.io
Scribbr Paraphrasing Tool
ابزارهای پارافریز فارسی مانند "ویراستیار" یا موتورهای مبتنی بر GPT
هرچند این ابزارها کمککنندهاند، اما نباید جایگزین کامل دانش زبانی و تخصصی نویسنده شوند.
در مواردی که متن بسیار فنی یا حساس است، استفاده از خدمات ویرایش تخصصی توسط افرادی که همزمان به زبان و موضوع اشراف دارند، توصیه میشود.
بسیاری از دانشجویان در نگارش پایاننامه انرژی زیادی صرف کردهاند و به ساختار زبانی آن وابستهاند. همین وابستگی باعث میشود نتوانند بازنویسی مؤثری انجام دهند.
راهحل: جداسازی مفهومی از زبانی. تلاش برای بیان مجدد محتوا به زبان محاوره، و سپس بازنویسی علمی.
در رشتههای فنی، جملات غالباً ساختاری ثابت و وابسته به فرمول دارند.
راهحل: تمرکز بر بخشهای تحلیلیتر، بیان متفاوت نتایج، افزودن تفسیر شخصی و مقایسه با منابع جدید.
بازنویسی دقیق، نیازمند زمان، تمرکز و بازخوانیهای مکرر است.
راهحل: برنامهریزی تدریجی، استفاده از چکلیست، تقسیم کار بین اعضای تیم پژوهشی.
یکی از راهکارهای پیشگیری از خودسرقت علمی (self-plagiarism) در مقالات مستخرج از پایاننامه، ارجاعدهی صحیح به پایاننامه خود است. بسیاری از نویسندگان تصور میکنند چون پایاننامه متعلق به خودشان است، میتوانند بدون ذکر منبع، از محتوای آن استفاده کنند. در حالی که از منظر اخلاق پژوهش و استانداردهای علمی، این موضوع خلاف اصول آکادمیک تلقی میشود.
مالکیت معنوی پایاننامه با دانشگاه است، نه صرفاً با دانشجو.
ارزیابان و داوران مجله باید بدانند که مطالب قبلاً کجا منتشر شدهاند.
استناد به پایاننامه، شفافیت علمی را افزایش میدهد.
زمانی که بخشی از متن یا اطلاعات به صورت مستقیم از پایاننامه برداشته شده است.
زمانی که از جداول، نمودارها یا دادههایی استفاده میکنید که نخستینبار در پایاننامه ارائه شدهاند.
زمانی که ساختار تحلیل یا مدلسازی به همان شکلی است که در پایاننامه آمده است.
در اینجا نحوه ارجاع به پایاننامه خودتان در برخی سبکهای رایج نگارش آورده شده است:
نامخانوادگی، حرف اول نام. (سال). عنوان پایاننامه (پایاننامه کارشناسیارشد یا رساله دکتری). نام دانشگاه.
مثال:
Ahmadi, S. (2023). A study on structural behavior of composite beams (Master’s thesis). University of Tehran.
نامخانوادگی، نام. عنوان پایاننامه. سال، دانشگاه، نوع مدرک.
مثال:
Ahmadi, Sara. A Study on Structural Behavior of Composite Beams. 2023, University of Tehran, MA thesis.
S. Ahmadi, "A study on structural behavior of composite beams," M.S. thesis, Dept. Civil Eng., Univ. of Tehran, Tehran, Iran, 2023.
برخی از مجلات علمی، به ویژه مجلات ISI یا Scopus، استفاده از مطالب منتشرشده در پایاننامه را بدون ارجاع مصداق سرقت علمی در نظر میگیرند. در نتیجه، حتی در صورتی که پارافریز مقاله هم انجام شده باشد، اگر استناد داده نشود، همچنان امکان رد مقاله وجود دارد.
در مقابل، برخی مجلات این موضوع را پذیرفتهاند که پایاننامهها جزو انتشارات رسمی محسوب نمیشوند، مشروط بر اینکه در مقاله به وضوح ذکر شود که یافتهها بخشی از یک پایاننامه دانشگاهی بودهاند.
در بخش "تشکر و قدردانی" یا "یادداشت نویسنده" مقاله، میتوانید بهصراحت اعلام کنید که مقاله حاضر مستخرج از پایاننامه شماست، مثلاً:
«این مقاله بخشی از پایاننامه کارشناسیارشد نویسنده اول است که در دانشگاه ... با راهنمایی ... انجام شده است.»
انتشار مقالات مستخرج از پایاننامه، فرصتی مهم برای معرفی دستاوردهای علمی پژوهشگر است. اما این مسیر بدون رعایت اصول اخلاق پژوهش و استانداردهای نشر، میتواند منجر به تخلف علمی از جمله self-plagiarism گردد.
پارافریز تخصصی بهعنوان یک مهارت ضروری در این فرایند، نیازمند درک عمیق، تسلط زبانی، و توجه به ساختار علمی است. بهرهگیری از ابزارهای مناسب، ویرایشگرهای حرفهای و برنامهریزی دقیق میتواند فرآیند پارافریز را تسهیل کند و کیفیت علمی مقاله را ارتقاء بخشد.
بنابراین، توصیه میشود دانشجویان و پژوهشگران پیش از نگارش مقاله مستخرج، ضمن آگاهی از مفاهیم مرتبط با خودسرقت علمی، به فراگیری مهارتهای پارافریز نیز توجه ویژهای داشته باشند تا محتوایی اصیل، منسجم و مورد تأیید مجلات معتبر ارائه دهند.
در مسیر نگارش و انتشار مقالات مستخرج از پایاننامه، بسیاری از پژوهشگران بهدرستی نگران میزان تشابه متنی با متن اصلی پایاننامه خود هستند. همانطور که در این مقاله اشاره شد، اگر جملات و ساختار مقاله با پایاننامه تفاوتی نداشته باشد، حتی در صورت مالکیت محتوا توسط خود نویسنده، باز هم ممکن است خودمشابهتی (self-plagiarism) تلقی شده و منجر به رد مقاله از سوی مجلات علمی شود.
به همین دلیل، مؤسسات تخصصی مانند مؤسسه اشراق فرایندی حرفهای و ساختارمند را برای کمک به پژوهشگران ارائه میدهند. این خدمات شامل سه مرحله مهم و کلیدی است:
دریافت گزارش اولیه مشابهتیابی:
در ابتدای کار، مقاله مستخرج با استفاده از نرمافزارهای مشابهتیاب پیشرفته مورد بررسی قرار گرفته و میزان شباهت آن با پایاننامه (و سایر منابع احتمالی) مشخص میشود. این گزارش نقطه شروع دقیقی برای تشخیص بخشهای پرریسک مقاله است.
پارافریز تخصصی توسط ویراستار انسانی:
برخلاف برخی روشها که تنها متکی بر ابزارهای خودکار هستند، در این مرحله ویراستارانی با دانش زبانی و تسلط بر موضوع علمی مقاله، بهصورت انسانی و حرفهای اقدام به بازنویسی جملات و ساختار مقاله مینمایند. این بازنویسی نه تنها شباهت را کاهش میدهد، بلکه انسجام علمی و روانی متن را نیز ارتقا میبخشد.
ارائه گزارش نهایی کاهش مشابهت:
پس از انجام ویرایش و پارافریز، مجدداً مقاله از طریق همان ابزار مشابهتیاب بررسی شده و گزارشی از میزان کاهش شباهت ارائه میگردد. این گزارش نهایی به پژوهشگر اطمینان میدهد که مقالهاش با استانداردهای علمی و اخلاقی مطابقت دارد و خطر رد شدن به دلیل تشابه متنی را نخواهد داشت.
در نهایت، باید تأکید کرد که تغییر جملات، ساختار و نحوه بیان محتوا در مقالههای مستخرج از پایاننامه، نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت است. تنها با این رویکرد میتوان از اتهام خودمشابهتی گریخت و مقالهای ارزشمند، مستقل و قابل استناد تولید کرد.
راههای ارتباطی با موسسه انتشاراتی اشراق
کارشناسان و مشاوران موسسه انتشاراتی اشراق به صورت تماموقت حتی در روزهای تعطیل آماده ارائه خدمات حرفهای و باکیفیت به مشتریان و کاربران خود هستند. برای دریافت مشاوره میتوانید از طریق سایت به صورت آنلاین با مشاورین موسسه گفتوگو کنید و یا از طریق تماس تلفنی با شمارههای زیر در ارتباط باشید:
eshragh_company
isi.eshragh@gmail.com
09149724933
041-33373424
بله، اگر جملات پایاننامه بدون پارافریز یا ارجاع استفاده شوند، حتی توسط خود نویسنده، ممکن است مصداق خودسرقت علمی (self-plagiarism) تلقی شود.
اصلیترین راه، پارافریز تخصصی و عمیق جملات پایاننامه است. علاوه بر آن، میتوان با تغییر ساختار نوشتاری، حذف بخشهای تکراری، افزودن تحلیلهای جدید، و ارجاعدهی مناسب میزان شباهت را کاهش داد.
خیر، صرفاً جایگزینی واژهها با مترادف اغلب تشابه معنایی و ساختاری را کاهش نمیدهد. پارافریز عمیق شامل بازنویسی جمله، تغییر ساختار نحوی، و تنظیم مجدد اطلاعات است.
بله، توصیه میشود گزارش مشابهت نهایی پس از پارافریز گرفته شود تا اطمینان حاصل شود که اصلاحات انجامشده مؤثر بودهاند و مقاله از نظر مجلات قابل قبول است.
بله، در صورت استفاده از مطالب پایاننامه، میتوان با ارجاع علمی صحیح به آن استناد کرد. در سبکهای مختلف نگارش مانند APA، MLA، و IEEE روشهای مشخصی برای این کار وجود دارد.